Η ΚΕΑ Ο ΑΡΙΣΤΑΙΟΣ ΚΙ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ

Η αρχή της ελληνικής μελισσοκομίας χάνεται στο απώτερο παρελθόν της μυθικής εποχής. Το αρχαιότερο πρόσωπο το οποίο εμφανίζεται εις το χώρο της μελισσοκομίας είναι ο Αρισταίος. Ο Αρισταίος, μία από τις πλέον αινιγματικές μορφές της αρχαίας ελληνικής λαϊκής θρησκείας, υπήρξε η κυριότερη μορφή του μυθολογικού κύκλου της Κέας.

To νησί της Τζιας στα πολύ παλιά χρόνια λεγόταν Υδρούσα κι είχε δάση ,πυκνή βλάστηση και πολλά νερά .Νύμφες κολυμπούσαν στα δροσερά νερά κι έτρεχαν ξέγνοιαστες στα δάση.

Για κάποιον άγνωστο λόγο, αυτά τα θεϊκά πλάσματα άρχισαν να δολοφονούν τις γυναίκες του νησιού, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να σκέφτονται να το εγκαταλείψουν.

Σε μια τελευταία απέλπιδα προσπάθεια, ένας ιερέας ικέτευσε τον Δία να τους λυτρώσει. Ο μέγιστος των θεών άκουσε τις παρακλήσεις των θνητών και έστειλε ένα λιοντάρι, το οποίο τις κατεδίωξε και τις ανάγκασε να μεταβούν στην Κάρυστο.

Όταν το θεόσταλτο λιοντάρι ολοκλήρωσε την αποστολή του, εξαφανίστηκε,γι’ αυτό και οι κάτοικοι φρόντισαν να σκαλίσουν ένα όμοιό του στο συγκεκριμένο βράχο, ώστε αν κάποτε οι Νύμφες επέστρεφαν, να τρομοκρατούνταν και μόνο από την όψη του. Βέβαια, ο θρύλος λέει ότι όταν αποχώρησαν οι Νύμφες, έπεσε τρομερή ξηρασία στο νησί.

Το λαμπρότερο αστέρι του ουράνιου θόλου, ο Σείριος, κατάκαιε με τις φοβερές ακτίνες του τη γη της Υδρούσας με αποτέλεσμα τα υδάτινα αποθέματα να περιοριστούν απελπιστικά και σαν αποτέλεσμα της παρατεταμένης ξηρασίας, η βλάστηση να συρρικνωθεί.

Οι κάτοικοι για να εξιλεωθούν από αυτή τη «θεία μήνι», ζήτησαν τη βοήθεια του ημίθεου Αρισταίου από τη Θεσσαλία, που ήταν γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Κυρήνης,την οποία απήγαγε ο θεός και την πήγε στην Λιβύη, στην Αφρική. Εκεί γεννήθηκε ο Αρισταίος και ο Ερμής τον παρέδωσε στην Γαία και τις Ώρες, οι οποίες τον ανέθρεψαν στάζοντας στα χείλη του, νέκταρ και αμβροσία, κάνοντάς τον αθάνατο. Την εκπαίδευση του, την ανέλαβαν οι Μούσες οι οποίες τον έμαθαν την τέχνη της μαντικής και της ιατρικής. Στη συνέχεια διδάχθηκε από τις Νύμφες{ που του του έδωσαν τρία ονόματα: Νόμιος, Αρισταίος, Αγρέας} να τυροκομεί. , την καλλιέργεια του αμπελιού και της ελιάς και την τέχνη της μελισσοκομίας, η οποία τον χαρακτήρισε, την οποία δίδαξε και για την οποία λατρευόταν από τους ανθρώπους .

Ο Αρισταίος επικεφαλής των Αρκάδων ήρθε στην Κέα και πρόσφερε θυσίες προς τιμή του Ικμαίου Διός, θεού της βροχής. στην ψηλότερη κορυφή του νησιού .Έτσι, η ξηρασία περιορίστηκε σημαντικά και δημιουργήθηκαν οι ετήσιοι βόρειοι δροσεροί άνεμοι Οι Θεοί εξευμενίστηκαν, και η ξηρασία άρχισε να μειώνεται. Από τότε και κάθε χρόνο πνέουν βόρειοι άνεμοι (μελτέμια), επί 40 μέρες την περίοδο που λάμπει ο αστερισμός του Μεγάλου Κυνός στον οποίο ανήκει ο Σείριος. Ο Αρισταίος, εγκαταστάθηκε στην Υδρούσα. Δίδαξε στους κατοίκους την γεωργία, την κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία και έθεσε τις βάσεις των θρησκευτικών δοξασιών. 

Ο Αρισταίος και η μέλισσα θα γίνουν τα σύμβολα της Κέας και θα απεικονισθούν στα νομίσματα της Ιουλίδας, της Καρθαίας και της Κορησσίας. Σύμφωνα με το Νόννο στα «Διονυσιακά», στον Αρισταίο οφείλεται η κυψέλη και η τεχνική του καπνίσματος των μελισσών.

Ο Αρισταίος αγάπησε την ωραία Ευρυδίκη, την καρδιά της οποίας είχε σκλαβώσει ήδη ο Ορφέας ο γιος της Μούσας Καλλιόπης . Ο έρωτας του Αρισταίου για την όμορφη νύμφη τον έκανε να χάσει τα λογικά του και άρχισε να την κυνηγά την ημέρα που επρόκειτο να τελεσθούν οι γάμοι της . Η Ευρυδίκη έτρεξε για να τον αποφύγει, αλλά δεν πρόσεξε και πανικοβλημένη πάτησε ένα φίδι που ήταν κρυμμένο ανάμεσα στα χόρτα κι έχασε τη ζωή της απ’ το δήγμα του. Άθελά του προκάλεσε τον θάνατο της αγαπημένης του Ευριδίκης αλλά βέβαια δεν έμεινε ατιμώρητος, οι Νύμφες του αφάνισαν όλα του, τα μελίσσια. Ο μάντης Πρωτέας τότε, τον συμβούλεψε να θυσιάσει τέσσερις νεαρούς ταύρους και τέσσερις νεαρές δαμάλες υστερα να κάνει σπονδή με αίμα, και να αφήσει τα κουφάρια των ζώων στη θέση τους και τέλος να ξαναπάει εννέα ήμερες αργότερα, το πρωί, έχοντας μαζί του παπαρούνες της λησμοσύνης, καλοθρεμμένο μοσχαράκι και μαύρη αρνάδα για να εξευμενίσει την ψυχή του Ορφέα, πού είχε τώρα ενωθεί με την Ευρυδίκη στον κάτω κόσμο . 

Ο Αρίσταιος υπάκουσε, και το ένατο πρωί σμήνος μέλισσες ξεπετάχτηκε από τα σαπισμένα κουφάρια των ζώων και κούρνιασε σε δέντρο . Ο Αρισταίος έπιασε το σμήνος και το έβαλε μέσα σε κυψέλη.Βουγονία είναι η αρχαία μέθοδος όπου από το κουφάρι ενός βοδιού, εμφανιζόντουσαν σμήνη μελισσών.

O Αρισταίος λένε έγινε από τους θεούς ο αστερισμός του Υδροχόου.

Στις φωτό ..νομίσματα από την αρχαία Κέα με την μέλισσα και τον Αρισταίο,ο Σείριος το φωτεινό αστέρι απεικονίζεται στα νομίσματα σαν σκύλος με ακτίνες. Για τους αρχαίους Έλληνες, η ηλιακή ανατολή του Σείριου σηματοδοτούσε το καυτό καιρό του καλοκαιριού, τον οποίο ονόμαζαν κυνικά καύματα ή κυνικές ημέρες. Οι κάτοικοι της Κέας πραγματοποιούσαν θυσίες στον Μέγα Κύνα και τον Σείριο ώστε να φέρει δροσερούς ανέμους και περίμεναν την ανατολή του Σείριου το καλοκαίρι για να κάνουν προβλέψεις για το μέλλον. Αν φαινόταν καθαρά ήταν καλός οιωνός ενώ αν φαινόταν ομιχλώδης και αχνός ήταν κακός οιωνός. Νομίσματα που βρέθηκαν στο νησί και χρονολογούνται από τον 3ο αιώνα παριστάνουν σκύλους ή αστέρια με ακτίνες, υποδηλώνοντας τη σημασία του Σείριου,το έργο του Cy Twombly ο Αρισταίος θρηνεί το μελίσσι του από την φετινή ΄΄εκθεση στο κυκλαδικο μουσείο ,ο Αρισταίος σε αγγείο,το πέτρινο λιοντάρι.