Η μελισσοκομία πάει καλά στην Ελλάδα, αλλά για πόσο ακόμα;

Ενώ στις ΗΠΑ και στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης οι μέλισσες παρουσιάζουν υψηλή θνησιμότητα στην Ελλάδα μέχρι στιγμής το πρόβλημα δεν είναι τόσο έντονο. Ίσως σ’ αυτό παίζει ρόλο το γεγονός ότι η Ελλάδα αποτελείται κυρίως από ορεινούς όγκους και οι μελισσοκόμοι μπορούν να διατηρούν παραγωγικά μελίσσια μακριά από τις εντατικές καλλιέργειες και τα φυτοφάρμακα.

                                  Ο καθηγητής Πασχάλης Χαριζάνης

Όταν η εποχή του δεντρολίβανου τελειώνει, αρχίζει η ανθοφορία του φασκόμηλου, στους ευωδιαστούς λόφους της Πελοποννήσου στη νότια Ελλάδα.

Από την αρχαιότητα, όταν σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο θεός Έρωτας βουτούσε τα βέλη του στο μέλι πριν τα ρίξει, το χρυσό αυτό υγρό ρέει συνεχώς σε αφθονία σε αυτή τη χώρα, όπου παραμένει “αγνή” μιας και δεν χρησιμοποιούνται ακόμη οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι. «Η διαταραχή κατάρρευσης αποικίας είναι πρόβλημα στις ΗΠΑ και σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γερμανία και η Ισπανία… Δεν έχουμε αυτό το πρόβλημα στην Ελλάδα ακόμα», λέει ο Πασχάλης Χαριζάνης, καθηγητής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ο λόγος είναι ότι οι Έλληνες μελισσοκόμοι είναι ακόμη σε θέση να κρατούν τα μελίσσια τους σε απόσταση ασφαλείας από τα φυτοφάρμακα, ενώ στην Ελλάδα δεν υπάρχουν και μονοκαλλιέργειες, τουλάχιστον στο μέγεθος που υπάρχουν για παράδειγμα στις ΗΠΑ και τη Γαλλία. «Το ελληνικό μέλι χρωστάει το μοναδικό άρωμα και τη γεύση του στο γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας είναι άγρια δάση και βουνά, με αποτέλεσμα οι μέλισσες να τρέφονται από μεγάλη ποικιλία αγριολούλουδων. Μόλις το 29,32% της γης διατίθεται για γεωργικούς σκοπούς.» αναφέρουν από την ομοσπονδία των μελισσοκόμων (ΟΜΣΕ).

Όλα αυτά όμως μπορεί να αλλάξουν…

Η Ελλάδα ψήφισε στις Βρυξέλλες κατά της απαγόρευσης των φυτοφαρμάκων που θεωρούνται επιβλαβή για τις μέλισσες και τη μελισσοκομία, παίρνοντας ουσιαστικά το μέρος των πολυεθνικών, επιτρέποντας τους επικαλυμμένους με νεονικοτινοειδή σπόρους και τα φυτοφάρμακα. Η Επιτροπή επιθυμούσε να θέσει σε περιορισμό τα εντομοκτόνα τεσσάρων καλλιεργειών (αραβοσίτου, ελαιοκράμβης, ηλίανθου και βαμβακιού) σε μια προσπάθεια να αποτρέψει μια καταστροφική κατάρρευση του πληθυσμού των μελισσών, κάτι που θα είχε συνέπειες στην επάρκεια των τροφίμων καθώς οι μέλισσες είναι ο κυριότερος επικονιαστής.

Οι ειδικοί ανησυχούν για τρεις συγκεκριμένες ουσίες (clothianidin, imidacloprid και thiamethoxam) γνωστότερες ως νεονικοτινοειδή, οι οποίες περιέχονται στα εντομοκτόνα που παράγονται από φαρμακευτικές γίγαντες όπως η Bayer, η Syngenta και η Cruiser OSR. «Η ελληνική ψήφος … ήταν μια μεγάλη απογοήτευση για εμάς και δεν μπορούν να το καταλάβουν» δήλωσε η ομοσπονδία των μελισσοκόμων.

«Η μη απαγόρευση των φυτοφαρμάκων δεν βοηθά τη γεωργία. Δεν βοηθά τη βιοποικιλότητα, δεν βοηθά τον άνθρωπο ούτε τα έντομα. Αν οι μέλισσες πεθάνουν, όλοι θα βγουν ζημιωμένοι» δήλωσε η Έλενα Δανάλη από την Greenpeace. Για τον Νίκο Ρέππα, ένα μελισσοκόμο από το Ναύπλιο, του οποίου η οικογένεια ασχολείται με τη μελισσοκομία εδώ και 200 χρόνια, η ζωή εξαρτάται από τα λουλούδια. «Τον Φεβρουάριο έχουμε το δεντρολίβανο, τον Μάρτιο το φασκόμηλο, τον Απρίλιο την πορτοκαλιά, τον Ιούνιο το θυμάρι, τον Ιούλιο τις καστανιές και τις βελανιδιές, τον Σεπτέμβρη το ρείκι.»

  

Η Ελλάδα μια χώρα περίπου 11 εκατομμυρίων ανθρώπων έχει 20.000 εγγεγραμμένους μελισσοκόμους εκ των οποίων πάνω από 1.500 ζουν αποκλειστικά από τις μέλισσες, σύμφωνα με τον Πασχάλη Χαριζάνη. 

Η χώρα παράγει μεταξύ 12.000 και 17.000 τόνων μελιού ετησίως, ανάλογα και με τις καιρικές συνθήκες, το οποίο την καθιστά έναν απ’ τους μεγαλύτερους παραγωγούς μελιού στην Ευρώπη. Η Ελλάδα όμως δεν εξάγει τίποτα. Έχει ακόμα πολύ δρόμο να διανύσει σ’ αυτόν τον τομέα και αυτό είναι κάτι που αυτή τη στιγμή, που είναι χρεωμένη, το χρειάζεται απεγνωσμένα.

Παρά την μεγάλη παραγωγή και το ποιοτικό μέλι της, η Ελλάδα εισάγει περισσότερο μέλι απ’ όσο εξάγει. Στους Έλληνες αρέσει πάρα πολύ το μέλι και κατατάσσονται ως καταναλωτές από τους πρώτους στον κόσμο με μέση κατανάλωση 1,7 κιλά ανά άτομο το χρόνο, όταν στις ΗΠΑ είναι 0,4 κιλά. «Την αγαπώ αυτή τη δουλειά.» , λέει ο Ρέππας. «Ο πατέρας μου είναι 78 ετών και εργάζεται ακόμα ως επαγγελματίας μελισσοκόμος. Γεννήθηκε και θα πεθάνει μελισσοκόμος.»

Πηγή:Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων