Πότε
εφαρμόζεται:
α. Όταν
μειωθούν σημαντικά τα αποθέματα τροφής και τα μελίσσια κινδυνεύουν από
λιμοκτονία
β. Όταν
χρειάζεται να αυξηθεί η πιθανότητα επιτυχίας μιας επέμβασης όπως είναι η
εισαγωγή βασίλισσας, η συνένωση, η βασιλοτροφία κλπ.
γ. Σε
περιπτώσεις που πρέπει να διεγερθεί για να θρέψει περίσσοτερο γόνο ή να κτίσει
κηρήθρες
Πλεονεκτήματα:
α. Δεν μεταδίδονται
ασθένειες
β. Είναι
εύκολη, γρήγορη, οικονομική και αποτελεσματική λύση τροφοδοσίας
Μειονεκτήματα:
α.
Εκδηλώνονται λεηλασίες, οι οποίες οφείλονται στο ότι οι φρουροί μέλισσες
προσέχουν λιγότερο την είσοδο της κυψέλης και οι συλλέκτριες μέλισσες
διεγείρονται για συλλογή τροφών, ενώ δεν υπάρχουν ανθοφορίες.
β. Σε
χαμηλές θερμοκρασίες, οι μέλισσες δεν μπορούν να αξιοποιήσουν αμέσως το σιρόπι
με αποτέλεσμα να ξινίσει και να τους προκαλέσει δυσεντερία.
γ. Όταν
υπάρχει στη φύση μια καλή νεκταροέκτριση, οι μέλισσες δεν παίρνουν πρόθυμα το
σιρόπι από τον τροφοδότη.
Προφυλάξεις:
α. Η
τροφοδότηση να γίνεται το σούρουπο
β. Να μην
χρησιμοποιούνται τροφοδότες που στάζουν
γ. Να μην
χορηγούνται μεγάλες ποσότητες σιροπιού σε μικρά μελίσσια.
δ. Το
σιρόπι να είναι χλιαρό (η αίσθηση του ζεστού διεγείρει τις λεηλάτριες μέλισσες)
ε. Η
τροφοδότηση να γ’ινεται νωρίς το φθινόπωρο όταν οι μέλισσες μπορούν να
συμπυκνώσουν το σιρόπι.
στ. Η
είσοδος των κυψελών να έχει στενέψει.
ζ. Να μην
χρησιμοποιείται καφέ ζάχαρη ή μελάσσα, γιατί οι ουσίες αυτές είναι τοξικές για
τις μέλισσες
η. Στο
σιρόπι καλό είναι να μην προστίθεται ξύδι ή άλλα οξέα γιατί προκαλούν
δυσεντερίες και θανάτους στις μέλισσες.
Πρακτική Μελισσοκομία, Α. Θρασυβούλου
Δημοσίευση σχολίου