Ο φυσικός
τρόπος πολλαπλασιασμού ενός μελισσιού ονομάζεται σμηνουργία.
Κατά τη σμηνουργία
το μελίσσι χωρίζεται, ένα μέρος των εργατριών μαζί με την παλιά βασίλισσα
(αφεσμός) αφήνει τη φωλιά προς αναζήτηση νέας φωλιάς, ενώ οι υπόλοιπες
εργάτριες μένουν με στην παλιά φωλιά με έναν αριθμό βασιλικών κελιών έτοιμων να
δώσουν καινούριες βασίλισσες.
Η
σμηνουργία είναι ένα πολύπλοκο φαινόμενο και επηρεάζεται από πολλούς
παράγοντες, οι κυριότεροι από τους οποίους είναι:
- Ο συνωστισμός που προκαλείται στη γονοφωλιά από
την αυξημένη παρουσία γόνου και την απουσία χώρου για την ωοτοκία της
βασίλισσας
- Ο μεγάλος αριθμός μελισσών σε ηλικία παραμανών
που δεν έχουν πουν να διοχετεύσουν το βασιλικό πολτό που παράγουν
- Ο συνωστισμός που προκαλείται σε όλο το μελίσσι
από το μεγάλο πληθυσμό εργατριών που δεν έχουν χώρο να κινηθούν
- Η ανεπαρκής ποσότητα της φερομόνης της βασίλισσας
για όλα τα άτομα του πληθυσμού
- Η αφθονία τροφών που συλλέγονται και δεν υπάρχει
χώρος να αποθηκευτούν
- Η κληρονομική προδιάθεση του μελισσιού για
σμηνουργία. Μερικά μελίσσια έχουν μεγαλύτερη τάση για σμηνουργία και
μερικά όχι.
- Η ηλικία της βασίλισσας. Συνήθως μια νεαρή
βασίλισσα εκκρίνει μεγαλύτερη ποσότητα βασιλικής ουσίας από μια
ηλικιωμένη.
Δημοσίευση σχολίου