Μιλάμε πάντα για αυγά της ίδιας μάνας. Από πού βγαίνει το
συμπέρασμα που όλοι ξέρουμε ότι τα κελιά σμηνουργίας κληρονομούν την προδιάθεση
σμηνουργίας;
Απάντηση:
Δεν υπάρχει
διαφορά γενετικά στο γόνο που θα χρησιμοποιήσετε από το ίδιο μελίσσι για να
κάνετε βασίλισσες είτε την άνοιξη αξιοποιώντας τη σμηνουργία, είτε άλλη στιγμή
με βασιλοτροφία. Εάν το μελίσσι έχει μεγάλη τάση σμηνουργίας και κάνουμε
βασιλοτροφία από αυτό, οι βασίλισσες που θα προκύψουν, θα έχουν επίσης τάση
σμηνουργίας. Η βασιλοτροφία δεν αλλάζει το γενετικό κώδικα. Αυτό που μπορεί να
κάνει όμως είναι η ΕΠΙΛΟΓΗ. Να επιλέξουμε ποια μελίσσια δεν σμηνούργησαν με την
πρώτη ευκαιρία την άνοιξη, ποια είναι πιο παραγωγικά και πιο ανθεκτικά στις
ασθένειες και στη συνέχεια να κάνουμε βασίλισσες από αυτά.
Η παραγωγή
βασιλισσών με σμηνουργία, επίσης είναι επιλογή. Επιλογή όμως ενός
χαρακτηριστικού, αυτού της σμηνουργίας που εάν γίνεται σταθερά και μαζικά κάθε
χρόνο για πολλά χρόνια, οδηγεί στην εκδήλωση αυτού ακριβώς του φαινομένου.
Αυτό θα
μπορούσε να σημαίνει αντίστοιχα ότι επιλογή καλών χαρακτηριστικών (παραγωγή,
ηπιότητα, λιγότερη βαρρόα) και σταθερή και μαζική παραγωγή τέτοιων βασιλισσών,
μπορεί να οδηγήσει σε μερικά χρόνια σε εκδήλωση καλύτερων συμπεριφορών στο
μελισσοκομείο μας.
Δημοσίευση σχολίου