Η σμηνουργία είναι ο φυσικός τρόπος πολλαπλασιασμού των μελισσών και όσο καλά και να είναι τα μέτρα πρόληψης κάποια μελίσσια θα σμηνουργήσουν. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ο μελισσοκόμος έχει τις εξής δυνατότητες για να καταστείλει τη σμηνουργία.
• Καταστροφή βασιλικών κελιών. Ο αριθμός των Β.Κ. φυσικής σμηνουργίας είναι μεγάλος, βρίσκονται σχεδόν σ’ όλα τα πλαίσια του γόνου και θα πρέπει να καταστραφούν όλα για να σταματήσει ο πυρετός της σμηνουργίας. Έστω και ένα να ξεφύγει το μελίσσι θα σμηνουργήσει και για τον λόγο αυτό ο μελισσοκόμος θα πρέπει να επιθεωρήσει το κάθε πλαίσιο γόνου ξεχωριστά. Εάν υπάρχει πυκνός πληθυσμός που εμποδίζει τον εντοπισμό των Β.Κ. τα πλαίσια τινάσσονται ελαφριά μέσα στην κυψέλη για να απαλλαγούν προσωρινά από κάποιο αριθμό μελισσών. Κάθε 4-5 ημέρες το μελίσσι επιθεωρείται εκ νέου και επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία μέχρι να σταματήσει το μελίσσι να κάνει άλλα βασιλικά κελιά. Η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα και πιθανόν να κρατήσει ένα μήνα ή και περισσότερο για να σταματήσει το μελίσσι τις προσπάθειές του.
• Μέθοδος Demaree. Η βασίλισσα περιορίζεται στον κάτω όροφο με Β.Δ. με ένα πλαίσιο γόνου όλων των ηλικιών και 8 κτισμένες και άδειες κηρήθρες. Όλα τα άλλα πλαίσια μεταφέρονται στο δεύτερο όροφο πάνω από το Β.Δ. Καταστρέφονται τα Β.Κ. σμηνουργίας. Η καταστροφή των Β.Κ. επαναλαμβάνεται μετά από 4-5ημέρες. Μετά το διάστημα αυτό δεν υπάρχει κατάλληλος γόνος για να φτιάξουν άλλα Β.Κ οι μέλισσες. Η μέθοδος εφαρμόζεται και για την πρόληψη της σμηνουργίας.
• Δημιουργία παραφυάδων. Το μελίσσι με τα Β.Κ. σμηνουργίας σπάζει σε 2-3 ή και περισσότερες παραφυάδες ανάλογα με τη δύναμή του. Στην κάθε παραφυάδα τοποθετείται τουλάχιστο ένα πλαίσιο με γόνο με Β.Κ ένα με γύρη και μέλι. Οι παραφυάδες μεταφέρονται σε αποστάσεις μεγαλύτερες από 6 χλμ για να μην χάσουν πληθυσμό ή τοποθετούνται σε κοντινές αποστάσεις και ενισχύονται με πληθυσμό από παραμάνες μέλισσες οι οποίες λαμβάνονται από το μητρικό μελίσσι. Οι βασίλισσες που παράγονται με τη μέθοδο αυτή είναι καλές αλλά έχουν έντονη τη τάση σμηνουργίας
• Αναστροφή ορόφου. Οι όροφοι του μελισσιού με τα βασιλικά κελιά αναποδογυρίζονται έτσι ώστε τα βασιλικά κελιά να αναστραφούν και από κατακόρυφα να πάρουν θέση ανάποδα με το άκρο προς τα πάνω. Οι μέλισσες χαλάν τα ανάποδα αυτά κελιά από μόνες τους αλλά φτιάχνουν άλλα κατακόρυφα. Χρειάζεται και δεύτερη ίσως και τρίτη αναστροφή της κυψέλης μέχρι να σταματήσει ο πυρετός της σμηνουργίας.
• Μετάγγιση πληθυσμού (τίναγμα). Όλες οι μέλισσες από την κυψέλη που ξεκίνησε ΒΚ σμηνουργίας τινάζονται σε μια νέα κυψέλη (στην ίδια θέση) στην οποία έχει προστεθεί ένα πλαίσιο γόνου και 4-6 άκτιστα φύλλα κηρήθρας. Όλα τα άλλα πλαίσια του μελισσιού (γόνος, μέλι, γύρη) μοιράζονται σε άλλα μελίσσια αφού πρώτα καταστραφούν τα Β.Κ. Το μελίσσι τροφοδοτείται με σιρόπι και σε μια περίπου εβδομάδα θα κτίσει τις άκτιστες κηρήθρες και σύντομα θα φτάσει στην αρχική του δυναμική. Θα βοηθούσε σημαντικά μετά την εγκατάσταση του μελισσιού, να γίνει καταπολέμηση της βαρρόα με κάποιο ψεκαστικό υλικό όπως είναι το γαλακτικό οξύ 15% σε νερό.
• Ψαλίδισμα των φτερών της βασίλισσας. Βασίλισσες με κομμένα φτερά σπρώχνονται από τις ίδιες τις μέλισσες προς την έξοδο σε μελίσσι που σμηνουργεί, πέφτουν στο έδαφος και χάνονται. Οι μέλισσες πιθανόν να σχηματίσουν χαλαρό τσαμπί το οποίο όμως γρήγορα διαλύεται και επιστρέφουν στην φωλιά τους. Δεν αποκλείεται το μελίσσι αυτό να σμηνουργήσει αργότερα με παρθένα/ες βασίλισσα/ες.
• Χρήση βασιλικών διαφραγμάτων στην είσοδο. Όταν το μελίσσι ετοιμάζεται να σμηνουργήσει η βασίλισσα δεν ταΐζεται όποτε η κοιλιά της συρρικνώνεται αρκετά ώστε να περνά μέσα από το Β.Δ. Επίσης οι παρθένες βασίλισσες πριν από τη σύζευξή τους είναι μικρές σε μέγεθος και περνούν και αυτές μέσα από το Β.Δ. Η χρήση Β.Δ. στην είσοδο μιας κυψέλης δεν βοηθά ιδιαίτερα στην καταστολή της σμηνουργίας.
Δημοσίευση σχολίου