ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΚΑΙ ΧΛΩΡΙΟ (ΦΑΝΗ ΧΑΤΖΗΝΑ)

Μετά από ανάρτηση για την χρήση του χλωρίου στο νερό για τάισμα στις μέλισσες κοίταξα πολύ προσεκτικά το θέμα για να το λύσουμε μια για πάντα. Ψάχνοντας τη διεθνή βιβλιογραφία και αυτά που έχουν γραφτεί έχω να παρατηρήσω τα εξής:

 

• Τα χλωριολευκαντικά προϊόντα, όπως η Χλωρίνη, είναι διαλύματα NaClO (υποχλωριώδους Νατρίου) περιεκτικότητας από 3% έως 6%, ανάλογα με τον κατασκευαστή = 1,1 gr/ cm3

• Τα παραπάνω διαλυμένα στο νερό παράγουν ελεύθερο χλώριο το οποίο μπορεί να είναι και τοξικό, σε μεγάλες ποσότητες.

• Η ποσότητα σε χλώριο που αναφέρεται στην ανάρτηση είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτή που περιέχεται στο νερό πισίνας (σχεδόν 8 φορές μεγαλύτερη)

• Ουσιαστικό πείραμα για τις επιπτώσεις με την παραπάνω δοσολογία δεν έγινε. Μία παρατήρηση έκανε ο Randy Oliver, ότι δεν εμφανίστηκαν επιπτώσεις στα μελίσσια του, αλλά καμία μέτρηση δεν έγινε, και η παρατήρηση δεν έγινε για μεγάλο χρονικό διάστημα.

• Υπάρχουν κάποια πειραματικά δεδομένα του 1972 μόνο, που δηλώνουν ότι η βιωσιμότητα των μελισσών στο εργαστήριο ήταν λίγο μεγαλύτερη από τους μάρτυρες ! Όμως οι αμφιβολίες είναι πολλές για την αξιοπιστία του πειράματος όταν 1. η βιωσιμότητα ήταν γενικά χαμηλή (γύρω στο 50%) και 2. μέλισσα που δεν πεθαίνει δεν σημαίνει ότι λειτουργεί κανονικά.

• Οι μέλισσες που συλλέγουν νερό από τις πισίνες, μπορεί αν μην πεθαίνουν αλλά κανείς δεν γνωρίζει τι συμβαίνει με αυτές

• Το χλώριο δημιουργεί πολλά υποπροϊόντα (τριαλογονοµεθάνια) με τοξικές και καρκινογόνες επιπτώσεις

• Για τις πισίνες εξάλλου χρησιμοποιείται διοξείδιο του χλωρίου (σε συγκεντυρώσεις 4 ppm!!!) και όχι υποχλωριώδες Νάτριο για να μην παράγονται τοξικά υποπροϊόντα

• Αποδεδειγμένα έχει βακτηριοκτόνο δράση ενάντια κύρια σε βακτήρια όπως το Escherichia coli αλλά δεν έχει αποδειχθεί τίποτα για τα παθογόνα βακτήρια των μελισσών. Όχι σαφείς ενδείξεις για το τι προκαλείται στους ιούς.

• Το χλώριο μένει αμετάβλητο στον οργανισμό μας, διασπάται μετά από 500 χρόνια από το περιβάλλον, προκαλεί αποδεδειγμένα καρκινογενέσεις και πολλές άλλες σύγχρονες ασθένειες. Το χλώριο χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς και τους συμμάχους ως βιολογικό χημικό όπλο, με τρομακτικά αποτελέσματα στους ανθρώπους και στη γύρω πανίδα και χλωρίδα.

 

ΕΜΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΜΕΛΙΣΣΕΣ????

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΕ ΌΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΝΑ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΕΙ!

Φανή Χατζήνα , Βιολόγος, Ερευνήτρια του Ινστιτούτου Μελισσοκομίας.