ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΥΡΗΣ

Η εναλλαγή των φάσεων της δασικής βλάστησης μιας περιοχής είναι σημαντικό ότι μπορεί να ανιχνευτεί αρκετά πειστικά με την μέθοδο της ανάλυσης της γύρης των δένδρων. Η μέθοδος αυτή εφαρμόστηκε και στο δάσος του Λαϊλιά, στην περιοχή του Σφαγνώνα.

                                     Τμήμα της έκτασης του Σφαγνώνα

Ποιος ήταν ο υπεύθυνος της έρευνας;

Ο Καθηγητής της Δασολογικής σχολής του Α.Π.Θ. Αχιλλέας Γερασιμίδης.

Που στηρίχτηκε η έρευνα;

Στην επιστήμη που ονομάζεται Παλυνολογία.

Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να γίνει μία τέτοια έρευνα;

Η βασικότερη προϋπόθεση για την έρευνα της ιστορικής εξέλιξης στη βλάστηση ενός τόπου, με την μέθοδο ανάλυσης της γύρης, είναι να υπάρχει μια τοποθεσία μόνιμα υγρή ώστε να μπορέσουν να διατηρηθούν οι γυρεόκοκκοι. Κάτι τέτοιο ισχύει για την περιοχή του Σφαγνώνα.

Περί γύρης

Η γύρη των διαφόρων δένδρων παράγεται κάθε χρόνο σε μεγάλες ποσότητες και μεταφέρεται από τον άνεμο και τα έντομα στο στίγμα άλλων ανθέων. Μικρή ποσότητα όμως κατορθώνει να εκπληρώσει την αποστολή της. Το μεγαλύτερο μέρος χάνεται και σε λίγες μέρες ή και ώρες χάνει την ικανότητα γονιμοποίησης.

Γυρεόκοκκοι διαφόρων δέντρων

Τι είναι η εξίνη και που οφείλεται η ανθεκτικότητα της;

Είναι το εξωτερικό περίβλημα των γυρεοκόκκων το οποίο έχει εξαιρετική ανθεκτικότητα και έτσι μπορεί να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ιδιότητα αυτή της εξίνης και η ποικιλομορφία των γυρεοκόκκων αποτελούν τη βάση εφαρμογής της μεθόδου ανάλυσης της γύρης. Η ανθεκτικότητα της εξίνης οφείλεται στη χημική της σύσταση η οποία αποτελείται από μια ουσία την σποροπολλενίνη, που είναι το αποτέλεσμα οξειδωτικού πολυμερισμού καροτένιων και εστέρων καροτένιων. Η σποροπολλελίνη παρουσιάζει μειωμένη ανθεκτικότητα μόνο στην οξείδωση και στη μηχανική τριβή. Χάρη σ? αυτές τις ιδιότητες μπορεί να διατηρηθεί ακέραια και για ολόκληρους γωολογικούς αιώνες.

Ποιες είναι οι ιδανικές συνθήκες για τη διατήρηση των γυρεοκόκκων;

Οι ιδανικότερες συνθήκες για τη διατήρηση των γυρεοκκόκων επικρατούν μόνιμα σε υγρές θέσεις. Η γύρη που καταλήγει σε μια υγρή περιοχή, επιπλέει για ένα διάστημα και κατόπιν καταβυθίζεται και ενσωματώνεται στον πυθμένα. Η μόνιμη κάλυψη του ιζήματος από το νερό εμποδίζει την οξείδωση των γυρεοκόκκων εξασφαλίζοντας έτσι τη διατήρησή τους.

Πως γίνεται η λήψη του δείγματος;

Η λήψη δείγματος γίνεται με τη βοήθεια ενός ειδικού δειγματολήπτη σε αντιπροσωπευτικό βάθος του ιζήματος. Μετά την εξαγωγή του δείγματος γίνεται η χημική επεξεργασία για την απομάκρυνση των διάφορων ξένων συστατικών και μετά ακολουθεί ο προσδιορισμός των γυρεοκόκκων με μικροσκόπιο. Το μέγεθος των γυρεοκόκκων ποικίλει μεταξύ 5-200 μm, αλλά συνήθως κυμαίνεται μεταξύ 20-50 μm. Ο προσδιορισμός γίνεται με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε τύπου γυρεοκόκκων όπως είναι το μέγεθος, το σχήμα και η επιφάνεια του.

Πηγή