Οι πιο γνωστές ασθένειες που προσβάλουν
τα μελίσσια μας είναι η βαρρόα, η νοζεμίαση και η αμερικάνικη σηψηγονία. Για
κάθε μια ασθένεια υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι αντιμετώπισης.
Νοζεμίαση
Η νοζεμίαση είναι ασθένεια των ακμαίων
μελισσών, προσβάλλει τις εργάτριες, τις βασίλισσες και τους κηφήνες. Το
πρωτόζωο Nosema apis είναι υπεύθυνο για την ασθένεια και υπάρχουν πολλά ορατά
συμπτώματα που μπορεί να δει ο μελισσοκόμος. Οι μέλισσες έχουν διογκωμένες
κοιλιές, δεν μπορούν να πετάξουν και σέρνονται στη χλόη με τα φτερά ανοιγμένα.
Τα περιττώματα τους είναι παντού, στα τοιχώματα και τα καπάκια των κυψελών και
στην είσοδο. Σε έναν εργαστηριακό έλεγχο ο πεπτικός σωλήνας της άρρωστης
μέλισσας αλλάζει χρώμα, από καστανοκόκκινος γίνεται γκριζωπός και στη συνέχεια
γαλακτόχρωμος, στο δε πεπτικό σύστημα της μέλισσας εντοπίζονται με το
μικροσκόπιο οι σπόροι της Νοζεμίασης.
Αντιμετώπιση:
Μεταφέρουμε τα μελίσσια μας σε
ανθοφορίες ή να κάνουμε διεγερτική τροφοδοσία όταν σταματήσει η νεκταροέκκριση.
Προσέξτε τις ακατάλληλες τροφές για να αποφευχθεί η δυσεντερία και εξασφαλίστε
τρεχούμενο νερό στο μελισσοκομείο προφυλαγμένο από τα περιττώματα μελισσών. Οι
κηρήθρες πρέπει να ανανεώνονται κάθε δύο χρόνια και το μελισσοκομικό υλικό να
απολυμαίνεται σχολαστικά πριν χρησιμοποιηθεί.
Αμερικάνικη σηψηγονία
Η αμερικάνικη σηψηγονία εμφανίζεται
κυρίως το καλοκαίρι, όταν σταματά η νεκταροέκκριση. Παράγοντες που ευνοούν την
αρρώστια είναι τα φυτοφάρμακα, η κακή βασίλισσα και η διακοπή νεκταροέκκρισης.
Αντιμετώπιση:
Οι προσβεβλημένες κυψέλες πρέπει να
απομακρύνονται από τα νεαρά μελίσσια και να μην γίνονται μαζικές μεταφορές. Στο
αρχικό στάδιο της προσβολής καίγονται μόνο πλαίσια γόνου με τα προσβεβλημένα
κελιά, ενώ τα βαριά προσβεβλημένα μελίσσια θανατώνονται και καίγονται.
Επιβάλλεται πολύ καλή απολύμανση μελισσοκομικών εργαλείων.
Βαρρόα
Η βαρρόα είναι ένα μικροσκοπικό,
παρασιτικό αρθρόποδο που συγκαταλέγεται στα ακάρεα. Θεωρείται ο σημαντικότερος
εχθρός των μελισσιών μας σήμερα. Πέρα από την απομύζηση του γόνου είναι φορέας
ιώσεων. Οι παρασιτισμένες ακμαίες μέλισσες είναι παραμορφωμένες, με τσαλακωμένα
φτερά ανίκανες να δουλέψουν. Σε βαριά προσβολή το μελίσσι εγκαταλείπει ή
καταρρέει από ιώσεις. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, το μελίσσι καταρρέει την τρίτη
χρονιά.
Αντιμετώπιση.
Η αντιμετώπισή της βαρρόα γίνεται μόνο
με φάρμακα, τα οποία μάλιστα είναι πολύ βαριά για την ίδια τη μέλισσα. Η βαρρόα
αναπτύσσεται μέσα στο κλειστό γόνο και μπορεί να προκύψει τοξικότητα των
φαρμάκων στις ακμαίες μέλισσες και στο γόνο. Αξίζει επίσης να αναφερθεί η ανάπτυξη
ανθεκτικότητας της βαρρόα στα ακαρεοκτόνα.
Δημοσίευση σχολίου