Ο άνεμος είναι ο κύριος παράγοντας επικονίασης. Στην πραγματικότητα, τα περισσότερα από τα δέντρα του δάσους, σχεδόν όλα τα χόρτα και τα δημητριακά, με εξαίρεση μερικά που είναι εντελώς αυτο- επικονιαζόμενα και πολλά ζιζάνια επικονιάζονται από τον άνεμο.
Τα λουλούδια των περισσότερων φυτά που επικονιάζονται με τον άνεμο είναι είτε αρσενικά είτε θηλυκά. Τα αρσενικά λουλούδια παράγουν άφθονη γύρη που θα μεταφερθεί από τον άνεμο ενω τα θηλυκά άνθη έχουν συνήθως μεγάλες στιγματιστικές περιοχές για να δέχονται τη γύρη.
Σχεδόν 200.000 είδη ζώων παίζουν ρόλο στην επικονίαση των 250.000 είδη άγριων ανθοφόρων φυτών στον πλανήτη μας.
Μεταξύ αυτών, περίπου 1500 είδη σπονδυλωτών όπως πτηνά (π.χ. κολίμπρι) και θηλαστικά (π.χ. νυχτερίδες, λεμούριοι) χρησιμεύουν ως επικονιαστές.
Ωστόσο, οι κυριότεροι επικονιαστές είναι έντομα δηλαδη μέλισσες, σφήκες, σκώροι πεταλούδες, σκαθάρια και ούτω καθεξής.
Οι μέλισσες είναι οι πιο αποτελεσματικοί και οι μόνοι αξιόπιστοι επικονιαστές, γιατί επισκέπτονται μεθοδικά λουλούδια για να μαζέψουν νέκταρ και γύρη και το κάνουν χωρίς να βλάψουν το λουλούδι ή το φυτό.
Κατά συνέπεια, οι μέλισσες παρέχουν ουσιαστικά οφέλη στη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την παραγωγικότητα τόσο της φύσης της ίδιας όσο και οικονομικά οφέλη στην γεωργική παραγωγική διαδικασία.
Ωστόσο είναι σημαντικό να τονιστεί όσον αφορά τα γεωργικές καλλιέργειες ότι μόνο το 15% από τις 100 περίπου καλλιέργειες που χρησιμοποιούμε για τροφή επικονιάζονται από οικόσιτες μέλισσες, ενώ τουλάχιστον το 80% γονιμοποιούνται από άγριες μέλισσες και άλλα άγρια ζώα.
Δυστυχώς, τόσο οι άγριες όσο και οι οικόσιτες μέλισσες βρίσκονται σε παρακμή. Έτσι, για παράδειγμα, ο αριθμός των αποικιών μελισσών στις ΗΠΑ έπεσε κατακόρυφα από 5,9 εκατομμύρια στα τέλη της δεκαετίας του 1940 σε 4,3 εκατομμύρια το 1985 και 2,7 εκατομμύρια το 1995.
Η απώλεια του ενός τέταρτου όλων των διαχειριζόμενων αποικιών μελισσών, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, σηματοδοτεί μια από τις πιο σοβαρές μειώσεις που έχει βιώσει ποτέ η αμερικανική γεωργία.
Υπάρχουν λιγότερες κυψέλες στις ΗΠΑ σήμερα από οποιαδήποτε άλλη στιγμή τα τελευταία 50 χρόνια. Αυτή η καταστροφή έχει προέλθει από την εξάπλωση ασθενειών και παρασιτικών ακάρεων, την εισβολή των αφρικανικών μελισσών, την κλιματική αλλαγη, την εκβιομηχάνιση και την έκθεση σε φυτοφάρμακα και άλλες χημικές ουσίες.
Τα ξενοβιοτικά μπορούν είτε να δηλητηριάσουν τις μέλισσες ή να βλάψουν την αναπαραγωγή τους. Αυτές οι χημικές ουσίες στις οποίες συμπεριλαμβάνονται τα φάρμακα, τρόφιμα, καθώς και τοξικές ή και μη τοξικές ουσίες, βρίσκονται στο περιβάλλον και είναι ουσίες που επηρεάζουν τις φυσιολογικές λειτουργίες.
Ουσίες που δε θεωρούνται βλαβερές για τον άνθρωπο μπορεί τελικά να βλάψουν την υγεία του, εάν περάσουν στο φυσικό περιβάλλον και διαταράξουν την ισορροπία του οικοσυστήματος.
Μπορούν επίσης να εξαλείψουν το νέκταρ και τις πηγές τροφής για επικονιαστές. Συνεπώς, υπάρχει ανάγκη προστασίας των μελισσών και των άλλων επικονιαστών λόγω της οικολογικής τους σημασίας.
Δημοσίευση σχολίου