Η δημιουργικότητα θέλει καλή διάθεση κι
έμπνευση. Αλλά καμιά φορά, ακόμα κι ο εκνευρισμός μπορεί να αποδειχθεί
δημιουργικός.
Πάω να αγοράσω χαλβά που είδα να
διαφημίζουν με κάτι φρούτα και δεν συμμαζεύεται και… πραγματικά δεν
συμμαζεύεται! Εκτός από τα γνωστά, γλυκόζη και φρουκτόζη κι ό,τι άλλο βάζουν
μέσα εκτός από μέλι, είχε και φοινικέλαιο! Έλεος πια με το φοινικέλαιο που
το βρίσκεις παντού και είναι και καρκινογόνο! Μα στον χαλβά, που το ταχίνι έχει
από μόνο του το δικό του λάδι;
Κι έτσι είπα να τον φτιάξω μόνη μου. Δεν
θέλει κόπο, απλά λίγο τρόπο και μέθοδο. Το αποτέλεσμα μπορεί οπτικά να μην
είναι ολόιδιο με το βιομηχανοποιημένο, αφού λείπουν τα χημικά στοιχεία, αλλά
είναι τόοοσο νόστιμο, υγιεινό και αληθινά θρεπτικό!
Υλικά
- 500 γρ. ταχίνι
- 1 φλιτζάνι αμύγδαλα χοντροκομμένα
- 1 φλιτζάνι ζάχαρη
- 1 φλιτζάνι μέλι
- 50 ml νερό ζεστό
- 100 γρ λευκή σοκολάτα
Εκτέλεση
Το καλό ταχίνι βγάζει πάνω πάνω το
λαδάκι του. Αφαιρέστε το περισσότερο από αυτό, 3-4 κουταλιές της σούπας γιατί
θα σας χρειαστεί.
Σε ένα αντικολλητικό σκεύος καβουρδίζετε
τα αμύγδαλα με τη ζάχαρη, σε μέτρια φωτιά. Μόλις αρχίσουν να παίρνουν χρώμα,
προσθέτετε το νερό που πρέπει να είναι ζεστό για να μην σας παγώσει την
καραμέλα. Σβήνετε τη φωτιά και προσθέτετε το μισό από τα λαδάκι του ταχινιού
που φυλάξατε και το μέλι. Ανακατεύετε και το αφαιρείτε αμέσως από τη φωτιά.
Αφήστε λίγο το σιρόπι να δροσίσει.
Βάζετε το ταχίνι σε μια λεκάνη και στη συνέχεια προσθέτετε σταδιακά το σιρόπι
με τα αμύγδαλα και ανακατεύετε μέχρι να ομογενοποιηθεί καλά.
Σε ένα κατσαρολάκι, σε πολύ χαμηλή
φωτιά, ζεσταίνετε το υπόλοιπο λάδι από το ταχίνι και ρίχνετε τη λευκή σοκολάτα
σε κομμάτια για να λιώσει. Μόλις γίνει ρευστή την βγάζετε από τη φωτιά.
Σε ένα μικρό πυρεξάκι ή φόρμα (έβαλα και
μια λαδόκολλα μην μου κολλήσει αλλά και για να τραβήξει την υγρασία) στρώνετε
τη μισή ποσότητα από τον χαλβά, ρίχνετε μια στρώση από τη ρευστή σοκολάτα και
βάζετε το άλλο μισό από πάνω. Σκεπάζετε με την υπόλοιπη σοκολάτα.
Μόλις δροσίσει, στο ψυγείο και… είναι
έτοιμος!
Ξαναλέω, ο σπιτικός χαλβάς οπτικά δεν
μοιάζει ποτέ με τον έτοιμο. Μπορεί και να θρύβεται λιγάκι. Γευστικά όμως, απλά…
δεν παίζεται!
Δημοσίευση σχολίου