Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΩΝ!!!!

Ο έρωτας των μελισσών είναι μια άκρως ευχάριστα επικίνδυνη κατάσταση που βιώνει κάποιος νέος μελισσοκόμος. Δεν απαλλάσσεται από αυτό εύκολα και μπορεί να κρατήσει για πολλά χρόνια. 

Ως βασική συνέπεια είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος, ακόμη και για την κανονική του εργασία, Έχει επιπτώσεις σε διάφορους βαθμούς και διαφέρει από άτομο σε άτομο, αλλά μπορεί να κάνει κάποιον να χάσει την αίσθηση της πραγματικότητας. Ζει και ανασαίνει, ΜΟΝΟΝ για τα μελίσσια του.

Αυτήν βέβαια είναι μια σοβαρή περίπτωση αλλά έχει συμβεί. Ελπίζω ότι θα ερωτευτείτε τα μελίσσια και εσείς όπως όλοι όσοι σχεδόν ασχοληθήκαμε για πρώτη μας φορά, αλλά μέχρι ενός σημείου.

 

Πως διακρίνουμε τον ερωτευμένο με τις μέλισσες;

Όπου και να βρεθεί, σε παρέα, στην δουλειά, στο σπίτι, στο αμάξι, με άλλα άτομα, συζητά ΜΟΝΟΝ για τα μελίσσια και τις μέλισσες,

Ονειρεύεται ακόμη και ξύπνιος αλλά και στον ύπνο του ότι ευρίσκεται μέσα στις κυψέλες, με μέλισσες και τέτοια θέματα.

Κοιμάται διαβάζοντας βιβλία για τις μέλισσες και σκέπτεται με κλειστό το φως στο κρεβάτι τις μέλισσες και τις κυψέλες του στο μελισσοκομείο του

Τοποθετεί την οικογένεια του πίσω από τα μελίσσια του, την γυναίκα του τα παιδιά του, το σπίτι του. Ενδιαφέρεται για την αποθήκη με τα μελισσοκομικά εργαλεία, τις κυψέλες και τα πατώματα, σκέπτεται ΜΟΝΟΝ τις μέλισσες και τις βασιλισσές του.

Εγκαταλείπει την εργασία του προκειμένου να πάει στα τα μελίσσια του ή να εργαστεί στην αποθήκη στις κυψέλες του, παρόλο που θα μπορούσε να το κάνει και κάποια άλλη ώρα.

Ως βασική συνέπεια είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος, ζει και ανασαίνει, ΜΟΝΟΝ για τα μελίσσια του.

Μετά το αλλεργικό σοκ, ο έρωτας των μελισσών είναι ο μέγιστος κίνδυνος της μελισσοκομίας, χτυπά όλες τις ηλικίες και μπορεί να μετατρέψει έναν σοβαρό και καθ΄όλα εργατικό και ευσυνείδητο άτομο στην εργασία του, να μοιάζει με τρελό.

Γίνεται αμέσως αντιληπτό από την οικογένεια του και από τους συναδέλφους στην εργασία του, καθώς και από τους φίλους του. Μετά από λίγο καιρό του απαγορεύουν να μιλάει για τα μελίσσια και τις κυψέλες του.

Επίσης κλείνεται και απομονώνεται μόνος του σε δωμάτια και χώρους που να μην τον ενοχλούν και διαβάζει μελισσοκομικά βιβλία με τις ώρες. Κάποιες φορές απορροφάται σε τέτοιο βαθμό που χάνει ακόμα και τα γεύματα.

Σαν χομπίστες αντιλαμβανόμαστε τις μέλισσες σαν φανταστικά και πανέμορφα εργατικά έντομα, σαν επαγγελματίες το ίδιο, σαν ερωτευμένοι τα βλέπουμε σαν πλάσματα που νοιάζονται για μας και καταλαβαίνουν ότι τα νοιώθουμε δικά μας. 

Αυτό κάποια μέρα θα ξεθυμάνει και θα φύγει μόνο του αλλά θα πάρει καιρό, όλοι λίγο πολύ την περάσαμε την κρίση μας.

Ο καθένας μας ενδιαφέρεται για τις μέλισσες και την μελισσοκομία διαφορετικά, για κάποιους είναι μια ενασχόληση και για κάποιους είναι εργασία, επάγγελμα, ζωή, επιβίωση.

Πιστεύω όμως πως πάντα όλα πρέπει να γίνονται με μέτρο και λογική και έτσι πρέπει να βαδίζει ο καθένας στην μελισσοκομία αλλά και στην ζωή του, για να αποφεύγει τις μεγάλες κακοτοπιές.

Το κείμενο είναι γραμμένο από τον μελισσοκόμο Κ. Μυγδανάλευρο και αναρτήθηκε για πρώτη φορά στις 24 Μαρ 2006 στο site melissokomos.com

Πηγή