Αναζητώντας τα ίχνη τους στον ελλαδικό χώρο.
Στην Κνωσό ο Evans ονόμασε ένα μικρό δωμάτιο ιδιωτικού σπιτιού «δωμάτιο λατρείας του φιδιού» επειδή θεώρησε ότι τα αγγεία που περιείχε αφορούσαν σε μια τέτοια λατρεία.
Η νεότερη έρευνα αναγνώρισε σε αυτά μελισσοκομικά σκεύη στην αποθήκη μελισσοκόμου.
ΈΝΑ ΤΌΣΟ ΠΟΛΎΤΙΜΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΆΝΘΡΩΠΟ προϊόν όπως το μέλι δεν θα μπορούσε να είχε αγνοηθεί από τους προϊστορικούς κατοίκους του ελλαδικού χώρου, πόσο μάλλον όταν η ελληνική φύση ευνοεί ιδιαίτερα την άσκηση της μελισσοκομίας με κυψέλες. Όμως, μέχρι πρόσφατα, ελάχιστα στοιχεία διαθέταμε για την ύπαρξη της μελισσοκομίας στο χώρο αυτό κατά την Προϊστορική εποχή. Τα στοιχεία αυτά περιορίζονταν στα λίγα νεολιθικά 1 και μινωικά 2 όστρακα αγγείων που έφεραν ίχνη κεριού, καθώς και στην ύπαρξη της λέξης «μέλι» (me ri) στις πινακίδες της Γραμμικής Β. Ωστόσο, είναι αδύνατον να πει κανείς αν το κερί και το μέλι προέρχονταν από άγριες μέλισσες ή από μέλισσες σε κυψέλες. Βέβαια, οι απεικονιζόμενες λεπτομέρειες στο γνωστό μινωικό περίαπτο από τη Νεκρόπολη Μαλίων προδίδουν άριστη γνώση της διαδικασίας παραγωγής μελιού από τη μέλισσα.
Δημοσίευση σχολίου