Δυσοίωνα τα πορίσματα της έρευνας που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS)
Τις σοβαρότατες επιπτώσεις της ανθρωπογενούς δραστηριότητας στους διαρκώς μειούμενους παγκόσμιους πληθυσμούς εντόμων αναλύει μια νέα δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS).
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τις τελευταίες δεκαετίες η περιβαλλοντική ζημιά από την εντατικοποίηση της αγροτικής δραστηριότητας και η κλιματική αλλαγή έχουν επιδράσει καταλυτικά στην άκρως ανησυχητική τάση που χαρακτηρίζει τη βιοποικιλότητα των εντόμων, εγκυμονώντας κινδύνους για την ίδια την ανθρωπότητα.
Αντικατοπτρίζοντας ένα μεγάλο εύρος επιστημονικών πεδίων και υποβάθρων, οι ερευνητές μοιράζονται την αυξανόμενη ανησυχία για τη βιοποικιλότητα των εντόμων, η οποία μειώνεται σε ορισμένους πληθυσμούς με ανησυχητικό ρυθμό 1%-2% κάθε χρόνο. Στην εισαγωγή του, ο Ντέιβιντ Βάγκνερ, καθηγητής Οικολογίας & Εξελικτικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ, συνοψίζει την αποκαρδιωτική εικόνα σε μια συνοπτική δήλωση: «Το φυσικό περιβάλλον τελεί υπό καθεστώς πολιορκίας».
Επί του παρόντος, οι γεωργικές καλλιέργειες καταλαμβάνουν περίπου το 11% της επιφάνειας του πλανήτη, με ένα επιπλέον 30% να αξιοποιείται για ανάγκες βοσκής. Σύμφωνα με ένα από τα βασικά πορίσματα της δημοσίευσης, η εξάπλωση και η εντατικοποίηση της αγροτικής δραστηριότητας κατά τον τελευταίο μισό αιώνα σχετίζεται άμεσα με τις απώλειες βιοποικιλότητας.
«Η εκβιομηχάνιση του αγροτικού τομέα κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα περιλάμβανε τη γεωργική δραστηριότητα σε πολύ εκτεταμένες κλίμακες, τη μονοκαλλιέργεια, τη χρήση αυξανόμενων ποσοτήτων φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, την εξάλειψη των δεντροστοιχιών εντός των αγροτεμαχίων και άλλων ενδιαιτημάτων άγριας πανίδας, είναι καταστροφικές πρακτικές για τα έντομα και οποιαδήποτε άλλη βιοποικιλότητα που βρίσκεται εντός ή κοντά στις εκμεταλλεύσεις», επισημαίνουν οι ερευνητές, προειδοποιώντας ότι «μερικά από τα έντομα που βλάπτουμε, συμπεριλαμβανομένων των επικονιαστών και των θηρευτών παρασίτων καλλιεργειών, είναι άμεσα ευεργετικά για τις καλλιέργειες».
Το πρόβλημα είναι ακόμα μεγαλύτερο στις τροπικές περιοχές, όπου η φυσική βλάστηση αποψιλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς και συχνά αντικαθίσταται με εξαγωγικές καλλιέργειες, όπως το φοινικέλαιο και η σόγια.
Επιπλέον, πολλά απομακρυσμένα σημεία από την ανθρώπινη δραστηριότητα, όπως δυσπρόσιτες ορεινές ή πεδινές περιοχές, τροπικά δάση και άλλοι οικότοποι άγριας πανίδας υφίστανται και αυτά σοβαρές απώλειες εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. «Η επέκταση της κτηνοτροφικής δραστηριότητας επιδεινώνει περαιτέρω την παγκόσμια κλιματική αλλαγή, καταστρέφοντας τις δεξαμενές άνθρακα, δηλαδή τα δάση», τονίζει ο Βάγκνερ, εξηγώντας ότι ο κτηνοτροφικός κλάδος συντελεί στην παραγωγή τεράστιων ποσοτήτων μεθανίου, την οποία αποκαλεί ως «ένα από τα πιο απειλητικά αέρια του θερμοκηπίου». Αυτές οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι πιο βλαβερές για τα έντομα σε συγκεκριμένα μέρη, όπως οι τροπικές περιοχές.
Για τον μετριασμό των επιπτώσεων που προκαλέσαμε και βιώνουμε τώρα, οι ερευνητές προκρίνουν τις παρακάτω λύσεις:
✱ Διατήρηση του ανθρώπινου πληθυσμού του πλανήτη σε σταθερά -και σχεδόν απαραίτητα χαμηλότερα- επίπεδα.
✱ Παγίωση βιώσιμων επιπέδων κατανάλωσης τροφίμων.
Επίτευξη συνθηκών κοινωνικής δικαιοσύνης που θα ενδυναμώσει τη θέση των λιγότερο ισχυρών του κόσμου μας.
Επίτευξη συνθηκών κοινωνικής δικαιοσύνης που θα ενδυναμώσει τη θέση των λιγότερο ισχυρών του κόσμου μας.
 Τις σοβαρότατες επιπτώσεις...){kind=link}
Δημοσίευση σχολίου