Η ανάπτυξη των μελισσιών έχει αρχίσει. Από τον Ιανουάριο η βασίλισσα
σιγά σιγά άρχισε τη γέννα. Οι πρώτες μέλισσες εκκολάφτηκαν και αντικατέστησαν
τις χειμερινές που έδωσαν τον εαυτό τους για την διατήρηση του σμήνους. Με
δύναμη ξεκίνησαν το τάισμα της βασίλισσας και αυτή αύξησε το ρυθμό της ωοτοκίας
της ανάλογα με τη δυναμικότητα του κάθε μελισσιού.
Δεν είναι όμως ούτε όλα τα μελίσσια ίσης δυναμικότητας αλλά και ούτε
όλες οι βασίλισσες ιδίων δυνατοτήτων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να έχουμε μία άνιση
ανάπτυξη των μελισσιών και εδώ πρέπει να παρέμβει ο μελισσοκόμος. Γιατί αυτό
που μας ενδιαφέρει δεν είναι πόσα μελίσσια έχουμε αλλά πόσα παραγωγικά μελίσσια
έχουμε. Παρεμβαίνει λοιπόν ο μελισσοκόμος και κάνει όσο το δυνατόν καλύτερη
εξίσωση των μελισσιών. Πως όμως γίνεται αυτό?
Κατ΄ αρχήν μία μέρα που ο καιρός είναι καλός κάνουμε μία καταγραφή της
δυναμικότητας του κάθε μελισσιού σε γόνο και πληθυσμό. Έχει σημασία και η
καταγραφή της δυναμικότητας του πληθυσμού.
Εντοπίζουμε αυτά που είναι πολύ δυνατά και αυτά που είναι πολύ αδύνατα
και εφαρμόζουμε μία από τις παρακάτω μεθόδους:
Μία μέθοδος είναι να αφαιρέσουμε πλαίσια με σφραγισμένο γόνο από τα
δυνατά μελίσσια και να τα δώσουμε στα αδύνατα. Εδώ όμως πρέπει να προσέξουμε το
μέγεθος πληθυσμού του μελισσιού αποδέκτη. Αν έχει πολύ λίγο πληθυσμό θα του
είναι δύσκολο να μπορέσει να διατηρήσει ένα επιπλέον πλαίσιο γόνου ζεστό με
αποτέλεσμα να κρυώσει και να πεθάνει. Έτσι αντί να βοηθήσουμε το μελίσσι αυτό
του δημιουργούμε ένα επιπλέον πρόβλημα να πετάξει το νεκρό γόνο και να
κινδυνεύει με διάφορες ασθένειες λόγω του νεκρού γόνου.Δεύτερη μέθοδος είναι η αλλαγή θέσης μεταξύ τους. Παίρνουμε ένα αδύνατο
μελίσσι και το τοποθετούμε στη θέση ενός δυνατού και το δυνατό στη θέση του
αδύνατου. Έτσι οι συλλέκτριες του δυνατού μελισσιού θα επιστρέψουν στη θέση
τους που θα είναι το αδύνατο μελίσσι. Η αλλαγή θέσης καλό είναι να γίνεται ώρες
που οι συλλέκτριες είναι έξω ώστε κατα την επιστροφή τους να μπουν στην κυψέλη
του αδύνατου. Επιπλέον στο δυνατό μελίσσι θα πρέπει να δώσουμε ένα ζυμάρι ή
ενισχυμένες ποσότητες σιροπιού γιατί θα χάσει τις συλλέκτριες του.
Μία τρίτη μέθοδος είναι η ενίσχυση ενός μελισσιού με οικιακές μέλισσες.
Μπροστά από ένα αδύνατο μελίσσι τοποθετούμε ένα καπάκι κυψέλης ή ένα φύλο ή ένα
φελιζόλ περίπου ιδίων διαστάσεων σαν συνέχεια της σανίδας πτήσης. Ανοίγουμε ένα
δυνατό μελίσσι και παίρνουμε ένα ή δύο πλαίσια με ανοιχτό γόνο (αφού
εξασφαλίσουμε ότι σε αυτά τα πλαίσια δεν είναι η βασίλισσα). Τινάζουμε το
πλαίσιο ή τα πλαίσια επάνω στη συνέχεια της σανίδας πτήσης που τοποθετήσαμε
και καπνίζουμε έντονα. Όσες μέλισσες είναι συλλέκτριες θα γυρίσουν στην κυψέλη
τους. Οι υπόλοιπες που είναι οικιακές και δεν έχουν βγει μέχρι τώρα από την
κυψέλη τους τρέχουν σαν τα πρόβατα και μπαίνουν στην είσοδο της κυψέλης που
είναι μπροστά τους. Οι φρουροί της κυψέλης τα χάνουν μπροστά στην μαζική
εισβολή τόσων μελισσών που εκτός των άλλων είναι και καλοδεχούμενες γιατί είναι
και νεαρότατης ηλικίας. Είναι αποτελεσματικός εύκολος και ελεγχόμενος ποσοτικά
τρόπος ενίσχυσης ενός μελισσιού τον οποίο έχω εφαρμόσει αρκετές φορές και με
άριστα πάντα αποτελέσματα.
Δημοσίευση σχολίου