Δύο είναι οι ποιο σημαντικοί παράγοντες
κινδύνου για τα μελίσσια μας τον χειμώνα, η πείνα και η υγρασία. Η πείνα είναι
ο βασικός παράγοντας. Οι τροφές δεν πρέπει να λείπουν από τα μελίσσια μας. Όταν
παράλληλα υπάρχει και υγρασία, έχουμε πολύ μεγαλύτερη κατανάλωση τροφών, τόσο
από μικρά όσο και από μεγάλης δυναμικότητας μελίσσια, ενώ οι θερμοκρασίες της
εποχής, μας εμποδίζουν να κάνουμε τακτικούς ελέγχους.
Λόγω θερμοκρασίας, χρειάζεται πολύ
προσοχή κατά τον έλεγχο, αφού υπάρχει κίνδυνος να χάσουμε μέλισσες αν δεν
λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα.
Με θερμοκρασίες που είναι χαμηλότερες
από 15°C αποφεύγουμε την εκτεταμένη επιθεώρηση των μελισσιών μας (έλεγχος
κηρηθρών, βασίλισσες, ποσότητα γόνου, κλπ), αφού έτσι και αλλιώς δεν είναι
ανάγκη αυτή την εποχή. Με θερμοκρασίες πάνω από 11° - 12°, απλώς ανοίγουμε το
καπάκι και ελέγχουμε αν έχουν καταναλώσει τα ζαχαροζύμαρα που βάλαμε, για να τα
συμπληρώσουμε. Αυτό γίνεται αν είναι δυνατόν με ηλιοφάνεια και σχετική άπνοια.
Κάτω από αυτές τις θερμοκρασίες ο
κίνδυνος κατά τον έλεγχο είναι μεγάλος. Σίγουρα οι μέλισσες είναι οργανωμένες
σε ασφαλή και σφικτή μελισσόσφαιρα αλλά πάντα υπάρχει ο κίνδυνος των απωλειών.
Αν κατά τον έλεγχο το πλαίσιο βρίσκεται
πάνω από την ανοιχτή κυψέλη, οι μέλισσες ή τυχόν βασίλισσα που πέσουν από το
τράνταγμα, θα πέσουν μέσα στην κυψέλη και όχι έξω.
Στο διάστημα των Αλκυονίδων ημερών, που
η θερμοκρασία ανεβαίνει αισθητά για κάμποσες ημέρες, μπορούμε να ελέγξουμε
δειγματοληπτικά για την ύπαρξη γόνου όταν οι μέλισσες δεν είναι σε
μελισσόσφαιρα. Με πολύ προσοχή και γρήγορα, από τις μεσαίες κηρήθρες των
μελισσιών, μια δύο, λαμβάνοντας όλα τα μέτρα για να μην κρυώσουμε το μελίσσι,
με την τοποθέτηση του καπακιού σε όρθια θέση από την κατεύθυνση που φυσά, έστω
και λίγο ο αέρας.
Προσοχή θέλει η αφαίρεση και η
επανατοποθέτηση των πλαισίων που επιθεωρούμε. Δεν τα απομακρύνουμε ποτέ από τις
κυψέλες όταν τις σηκώνουμε γιατί πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να μας πέσει η
βασίλισσα έξω από την κυψέλη. Αν το πλαίσιο ευρίσκεται πάνω από την ανοικτή
κυψέλη, η βασίλισσα ή οι μέλισσες που θα μας πέσουν από πιθανό τράνταγμα θα
πέσουν μέσα στην κυψέλη και όχι έξω για να χαθούν.
Καλό και πρέπον είναι να έχουμε όλοι μας
το τηλέφωνο του Μελισσοκομικού Κέντρου που είναι υπεύθυνο για την περιοχή μας.
Η συχνή επικοινωνία μαζί του θα μας απαλλάξει από πολλούς λάθος χειρισμούς.
Την υγρασία, τον δεύτερο χειμωνιάτικο
εχθρό, την αποφεύγουμε με την τοποθέτηση των μελισσοκομείων μας σε πλαγιές και
στραγγερά μέρη, μακριά από χειμάρρους και κοίτες ποταμών (κίνδυνος να
παρασυρθούν μετά απο έντονη βροχόπτωση).
Η τοποθέτηση των κυψελών πάνω σε παλιά
ελαστικά αυτοκινήτων, τούβλα, πέτρες, ακόμη και σε παλέτες και τσιμεντόλιθους,
τα διασφαλίζουν να ξεχειμωνιάσουν χωρίς υγρασία.
Τα παράθυρα των καπακιών να μένουν πάντα
ανοικτά, για την διαφυγή της υγρασίας που δημιουργείται από την κατανάλωση των
τροφών (μελιού, ζαχαροζύμαρου, βανίλιας κλπ).
Κατά το τέλος του χειμώνα (Φεβρουάριο)
ανοίγουμε τα μελίσσια μας για την δεύτερη θεραπεία κατά της βαρρόα και κάνουμε
χρήση των αντιβαρροϊκών σκευασμάτων. Αυτά πρέπει να είναι σύμφωνα με τις υποδείξεις των υπευθύνων των
Μελισσοκομικών Κέντρων που ευρίσκονται στην περιοχή μας.
Καλό και πρέπον είναι να έχουμε όλοι μας
το τηλέφωνο του Μελισσοκομικού Κέντρου που είναι υπεύθυνο για την περιοχή μας.
Η συχνή επικοινωνία μαζί του θα μας απαλλάξει από πολλούς λάθος χειρισμούς.
Δημοσίευση σχολίου