Επικονίαση
Η μέλισσα δεν συμβάλλει στην οικονομία
μόνο μέσα από τη διαχείριση των προϊόντων της από τον άνθρωπο. Σημαντικότατη,
αν και δύσκολα μετρήσιμη, είναι η προσφορά της στο οικοσύστημα και στην
οικονομία μέσα από την επικονίαση. Η μέλισσα, μεταφέροντας τη γύρη, είναι σε
μεγάλο ποσοστό υπεύθυνη για τη γονιμοποίηση και την αναπαραγωγή της χλωρίδας,
είτε αναφερόμαστε στις δασικές και γενικότερα στις μη καλλιεργήσιμες εκτάσεις
είτε στη γεωργική παραγωγή. Δεν είναι σπάνιο, ειδικά στο εξωτερικό, να
διατηρούνται μελισσοσμήνη σε αγροτικές περιοχές με αποκλειστικό στόχο την
επικονίαση των καλλιεργειών. Δεδομένου ότι οι μέλισσες αποτελούν περίπου το
ογδόντα τοις εκατό των επικονιαστικών εντόμων, καταλαβαίνουμε πόσο ουσιαστικός
είναι ο ρόλος τους τόσο για την οικονομία όσο και για τη βιοποικιλότητα και την
ισορροπία του οικοσυστήματος.
Η
μελισσοκομία είναι κλάδος πρωτογενούς παραγωγής με μεγάλη σημασία για την
Ελλάδα, και καλύπτει σχεδόν το ένα τοις εκατό της ακαθάριστης αξίας της
γεωργικής παραγωγής. Μετά την Ισπανία, η χώρα μας έρχεται δεύτερη στην Ευρώπη
σε μελισσοκομικό κεφάλαιο, με ένα εκατομμύριο τριακόσιες σαράντα χιλιάδες
κυψέλες (σύμφωνα με τα στοιχεία της FAOSTAT για το 2010). Αυτό μεταφράζεται σε περίπου δεκαπέντε
χιλιάδες τόνους μελιού ετησίως, που προορίζονται για εξαγωγή αλλά και για
κάλυψη της εγχώριας αγοράς σε ποσοστό που αγγίζει το ενενήντα τοις εκατό. Δεν
είναι τυχαίο ότι οι έλληνες επαγγελματίες παραγωγοί αποτελούν σχεδόν το σαράντα
τοις εκατό των παραγωγών στην Ε.Ε., τη στιγμή που στην Ευρώπη παράγεται το
δεκατρία τοις εκατό της παγκόσμιας παραγωγής μελιού.
Η Ελλάδα έρχεται
έκτη στην κατανάλωση μελιού στην Ε.Ε., ενώ κάθε έλληνας καταναλώνει πάνω από
ενάμισι κιλό μέλι τον χρόνο. Όσο αφορά την προοπτική εξαγωγών, η Γερμανία είναι η
μεγαλύτερη αγορά για το μέλι στην Ε.Ε., καθώς οι γερμανοί καταναλώνουν σχεδόν
εκατό χιλιάδες τόνους ετησίως (περίπου το τριάντα τοις εκατό στην Ε.Ε.).
Ακολουθούν οι βρετανοί, οι γάλλοι και οι ισπανοί.
Πηγή
Δημοσίευση σχολίου