Πλήθος κόσμου, συγγενείς και συνεργάτες του συνόδευσαν τον Τόλη Βοσκόπουλο στην τελευταία του κατοικία
Με δάκρυα στα μάτια, είπαν το τελευταίο αντίο στον Τόλη Βοσκόπουλο, συγγενείς, φίλοι αλλά και θαυμαστές του πετυχημένου Έλληνα καλλιτέχνη. Από νωρίς το μεσημέρι της Τετάρτης (21/7), πλήθος κόσμου μαζεύτηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
«Ήταν ένας απλός άνθρωπος» ανέφερε ο γνωστός μουσικοσυνθέτης Γιώργος Κριμιζάκης στις κάμερες. «Ο Τόλης Βοσκόπουλος ανήκει σε όλη την Ελλάδα» πρόσθεσε ο κουμπάρος του, Αργύρης Παπαργυρόπουλος. Με απόφαση του δημάρχου Αθηναίων, Κώστα Μπακογιάννη, η κηδεία του λαϊκού τραγουδιστή έγινε τιμής ένεκεν και με δημοτική δαπάνη.
Για δεκαετίες, ο Τόλης Βοσκόπουλος βρισκόταν στην κορυφή του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. «Ο μόνος σταρ που έχει η Ελλάδα είναι ο Τόλης» είχε δηλώσει ο Γιάννης Πάριος, ενώ ο Γιώργος Ζαμπέτας στην αυτοβιογραφία του αναφέρει: «Ο Τόλης είναι γεννημένος θεατρίνος. Ανεβαίνει στην πίστα και την καταπίνει όλη. Γιατί η πίστα όταν ανεβαίνεις σου λέει: φάε με για θα σε φάω. Να ξηγιόμαστε. Μεγάλος εργάτης ο Βοσκόπουλος, ο μεγαλύτερος».
Ο γιος του μανάβη που «μάγεψε» την Ελλάδα
Ο Τόλης Βοσκόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά (Κοκκινιά). Ήταν το τελευταίο παιδί μίας πολυμελούς οικογένειας. «Οι γονείς μου ήταν Μικρασιάτες και ήρθαν με τη Μικρασιατική Καταστροφή. Εγώ γεννήθηκα εδώ. Έχω όμως και μια άλλη καταγωγή, τη λαϊκή καταγωγή της γειτονιάς. Με μεγάλωσαν με αρχές, δίπλα σε ανθρώπους που δεν ήταν καλλιεργημένοι. Να φανταστείτε είδα το κέντρο της Αθήνας στα 13 μου χρόνια. Μέχρι τότε ήμουν στη λαχαναγορά στα Λεμονάδικα. Εκεί όπου ήταν ο πατέρας μου, ο οποίος κατάφερε, ένας Σμυρνιός πρόσφυγας, να γίνει αφεντικό. Εκανε μαγαζί στα Λεμονάδικα στον Πειραιά και έγραψε το όνομά του απ’ έξω. Καμάρωνε πολύ» είχε αναφέρει ο ίδιος σε συνέντευξή του στον «Ελεύθερο Τύπο».
Από μικρή ηλικία, ο πατέρας του τον έπαιρνε στην αγορά να μάθει τη δουλειά. «Εγώ όμως δεν μπορούσα αυτή τη δουλειά, αλλά δεν του έλεγα τίποτα, γιατί ήμουν παιδάκι. Μέχρι που έφτασα στα 15 μου χρόνια και είδα ότι δεν αντέχω την κατάσταση της λαχαναγοράς» είχε αποκαλύψει. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1958 και πέντε χρόνια αργότερα, το 1963, έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο. «Πήγαν οι γονείς μου να δουν μία παράσταση και πήραν κι εμένα. Μόλις είδα την παράσταση, τρελάθηκα!. Είπα, αυτή τη δουλειά θα κάνω. Ο πατέρας μου ήταν έτοιμος να με σφάξει. Όμως ήταν τόσο λεβέντης που πήγε και με έγραψε σε δραματική σχολή, στο Εθνικό Ωδείο του Μανώλη Καλομοίρη».
Ο Τόλης Βοσκόπουλος μπήκε στη δισκογραφία με το τραγούδι «Βήμα - βήμα» του αξέχαστου μουσικοσυνθέτη Λυκούργου Μαρκέα. Η καθιέρωσή του στο πεντάγραμμο ήρθε με την «Αγωνία» τη σημαδιακή χρονιά του 1968 (σύνθεση Γιώργου Ζαμπέτα) που μέσα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα ξεπέρασε τις 300.000 πωλήσεις, ένα άπιαστο νούμερο για εκείνη την εποχή. Είχε ένα εντυπωσιακό φάσμα συνεργασιών, ερμηνεύοντας τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα, του Μίμη Πλέσσα, του Άκη Πάνου, του Θανάση Πολυκανδριώτη, του Μάριου Τόκα, του Γιάννη Πάριου, του Γιώργου Κατσαρού, του Κώστα Βίρβου, του Φοίβου και πολλών άλλων.
ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΜΕΛΙ ΖΑΚΥΝΘΟΥ KAI O ΜΟΥΣΟΥΡΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑ, ΕΙΘΕ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΤΗ ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΣΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ.
ΔΙΑΛΕΞΑ 2 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΥΜΝΟΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ :
ΣΤΑΖΕΙΣ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΗ ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ.
Δημοσίευση σχολίου