Η γνώση,ο μέντορας,η πραγματικότητα,το κεφάλαιο και η κατάκτηση.

Όπως καταλάβατε από τον τίτλο πρόκειται για μια πολυσύνθετη ανάρτηση.Αφετηρία έχει τους προβληματισμούς ενός μελισσοκόμου που έχει πολλά να μάθει ακόμα. Αιτία έχει την ανασφάλεια που αισθάνεται κανείς στην γνωριμία του με το άγνωστο. Μια γνωριμία που μπορεί να κρατήσει αρκετά χρόνια. Σκέψεις που όλοι οι μελισσοκόμοι κάποτε πέρασαν μέχρις ότου συμβεί αυτό που επιθυμούν.  Και το παράδοξο του όλου πράγματος είναι η απλότητα της μελισσοκομίας. Αυτοί οι απλοί κανόνες που έχουν οι μέλισσες στον κύκλο ζωής τους. Ακόμα δεν μπορώ να έχω σωστή άποψη για την μελισσοκομία, όμως έχω την αίσθηση ότι μπορώ να καταγράψω μια εμπεριστατωμένη γνώμη.
Ας πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η μελισσοκομία, μία τέχνη που πλέον διαδίδεται με ταχύτατους ρυθμούς, ένα επάγγελμα χαρακτηρισμένο ως απάγγειο στις τρικυμίες των καιρών, συναντάται σε όλη πλέον την Ελλάδα. 
Ο μέσος συμπολίτης μας , έχει την δυνατότητα , αν το επιθυμεί, να διδαχθεί τα βασικά της μελισσοκομίας, να μάθει τον κύκλο ζωής της μέλισσας και τους βασικούς μελισσοκομικούς χειρισμούς ώστε να κρατήσουν τα μελισσοσμήνη τους με επιτυχία σε συνθήκες όσο το δυνατόν καλύτερες για τις μέλισσες.
 Οι διδαχές αυτές είθισται να αποτελούν εμπορικό κατατεθέν κάποιων φορέων  που με κάποιο χρηματικό ποσό, ανεξάρτητα αν χαρακτηρίζεται μικρό ή μεγάλο, υπόσχονται ποιότητα στην γνώση.Είθισται επίσης να χρηματοδοτούνται αντίστοιχα από το κράτος. Τα σεμινάρια, όπως αυτοχαρακτηρίζονται, διαφέρουν σε ποιότητα,ποσότητα και αντικείμενο , αναφερόμενοι πάντα στον κλάδο της μελισσοκομίας.
Υπάρχουν σεμινάρια για την βασική μελισσοκομία, την προχωρημένη μελισσοκομία, την επαγγελματική μελισσοκομία, την βασιλοτροφία, τους εχθρούς και τις ασθένειες των μελισσών , όπως επίσης και κάθε παρακλάδι που την αφορούν.
Ο μέσος πολίτης λοιπόν έχει την δυνατότητα να πληρώσει (ή όχι) και να παρακολουθήσει ένα, ώστε να μάθει για την μέλισσα και αυτό το επάγγελμα που μοιάζει απόρθητο φρούριο της γνώσης. Μέχρι τότε, και αν δεν έχει ουδεμία εμπειρία επαφής με την μέλισσα, όπως η επίσκεψη σε ένα μελισσοκομείο για παράδειγμα, ο μέσος πολίτης γνωρίζει μόνο θεωρητικά αόριστα πράγματα.

 Μοιάζει ευάλωτος σε κάθε τι που θα ακούσει και είναι αδύναμος να κρίνει και να φιλτράρει αυτό που διαβάζει στο διαδίκτυο καθώς δεν γνωρίζει. Η αντίληψη ότι πάνω στην μελισσοκομία, ένας κλάδος που αφορά εκμετάλλευση ζωϊκού πληθυσμού και της χλωρίδας και που απαιτεί εξειδικευμένο εξοπλισμό,μηχανήματα,μεταφορικά μέσα, χωράφια και αποθηκευτικούς χώρους, κρύβεται η διακίνηση ενός υπέρογκου κεφαλαίου, ενός ζωϊκού κεφαλαίου μαζί με τους κινδύνους που συνεπάγονται στη διαχείρισή του. Οι ρομαντικοί της μελισσοκομίας είναι αυτοί που μόλις ξεκινούν. Προμηθεύονται λίγες κυψέλες και μαθαίνουν πρακτικά ζητήματα της μελισσοκομίας. Όμως ο ρομαντισμός δεν χωράει στην πραγματικότητα και ειδικότερα σε μια πραγματικότητα που απαιτεί μεγάλα χρηματικά ποσά για να γίνει βιώσιμα επαγγελματική.

Όπως εξελίσσεται η ανάρτηση είναι καθήκον μου να διασαφηνίσω ότι αφορά την κατάθεση προσωπικών απόψεων χωρίς ουδεμία υπόνοια παραπληροφόρησης. Κατά την γνώμη μου λοιπόν είναι στημένος ένας επίγειος παράδεισος εύκολου πλουτισμού, σίγουρης απόδοσης και ξέγνοιαστης επαγγελματικής σταδιοδρομίας εις βάρος των υποψηφίων μελισσοκόμων. Βλέπει κανείς έναν κόσμο σχεδόν ευτυχισμένο, που έχει λύσει το πρόβλημα της ζωής του με την μέλισσα, σχεδόν αγνοώντας τους επαγγελματικούς κινδύνους και τα ρίσκα που παίρνει κανείς απασχολούμενοι με τον κλάδο. Οι μεγαλύτεροι μελισσοκόμοι είναι δεύτερης και τρίτης γενιάς επαγγελματίες που έχουν μεγαλώσει σε μια μελισσοκομική οικογένεια. Αυτό συνεπάγεται με την παράδοση της μελισσοκομικής οικογένειας στην μελισσοκομική γνώση και εμπειρία. Μια εμπειρία που παίρνει ο δεύτερης και τρίτης γενιάς μελισσοκόμος πάνω στην πρακτική μελισσοκομία. Από εμπειρία λοιπόν σας καταθέτω ότι φεύγοντας από ένα σεμινάριο θα μάθετε πολλά πράγματα και θα σας τεθούν οι βάσεις για τις απαραίτητες γνώσεις πάνω στην μέλισσα ώστε να μπορείτε να κρατάτε τις αποικίες ομαλά. Όμως σε καμία περίπτωση δεν θα βγείτε επαγγελματίες από αυτό. Δεν θα είστε έτοιμοι για να αποκτήσετε τα πρώτα σας 100 μελίσσια που θεωρούνται ελάχιστα μιας μικρής επαγγελματικής εκμετάλλευσης. Δεν θα είστε έτοιμοι αν δεν έχετε προϋπολογίσει με χειρουργική ακρίβεια τα χρηματικά ποσά που απαιτούνται για την διατήρηση και την εκμετάλλευσή τους. Και προ πάντων δεν μπορείτε να προκαθορίσετε τις διαθέσεις της φύσης.

Είχα την τύχη να μαθητεύσω τα θεωρητικά σε επαγγελματία μελισσοκόμο που είχε τριάντα χρόνια στην πλάτη του. Η πρώτη ερώτηση που μου έκανε όταν του είπα ότι με ενδιαφέρει η επαγγελματική μελισσοκομία ήταν: “τί δουλειά κάνεις και τί θα κάνεις όσο ασχολείσαι με την μελισσοκομία;”. Η ερώτησή του με ξάφνιασε και κατάλαβα ότι υπήρξα θύμα του ρομαντισμού. Όταν μου εξήγησε ότι η μελισσοκομία σκαλί σκαλί κατακτάται τότε μου μπήκαν υπόνοιες ότι είχε δίκιο. Κατά την γνώμη μου λοιπόν μην βασιστείτε μόνο στα όποια σεμινάρια και μη βιαστείτε να επενδύσετε μεγάλα χρηματικά ποσά στην μελισσοκομία. Μην χαλάσετε τα χρήματά σας άσκοπα χωρίς να δοκιμάσετε έστω μια χρονιά. Η μελισσοκομία είναι ένας κύκλος της φύσης και εμείς καλούμαστε να πράξουμε τις κατάλληλες ενέργειες ώστε να εκμεταλλευτούμε αυτό το υπέροχο πλάσμα που αγαπήσαμε, την μέλισσα. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η μέλισσα είναι συνεργάτης μας και μάλιστα ότι η μέλισσα έχει προτεραιότητα στις απαιτήσεις και τις ανάγκες αυτής της συνεργασίας. Αυτή είναι που μας φέρνει το μέλι και εμείς πρέπει να της δώσουμε προτεραιότητα για να της εξασφαλίσουμε τις συνθήκες που εκείνη απαιτεί.

Σε αυτό το σημείο θα κάνω μια παρένθεση και θα σταθώ στους δασκάλους της μελισσοκομίας. Κατ’ αρχήν , η δεύτερη συμβουλή του μελισσοκόμου που προανέφερα, ήταν “να εμπιστεύεσαι κυρίως τα βιβλία, όλα τα άλλα είναι κουτσομπολιό”. Με αυτή τη συμβουλή έθεσε ακόμα και τον εαυτό του υπό αμφισβήτηση. Μετά από καιρό κατάλαβα δυο πράγματα με αυτό που είπε:

Οι μεγάλοι δάσκαλοι-επιστήμονες της μελισσοκομίας κατέγραψαν αναλυτικά αυτά που πρέπει να ξέρουμε.
Από εκεί και έπειτα απαιτείται ο κάθε μελισσοκόμος να έχει κρίση και αντίληψη ώστε να πάρει αποφάσεις. Οι αποφάσεις βαρύνουν τον καθένα ξεχωριστά, είναι προσωπική υπόθεση.
Επομένως θέτω στην προσοχή σας τα μελισσοκομικά βιβλία των ερευνητών. Από κει και πέρα σημαντικό ρόλο παίζει δίπλα σε ποιόν μαθαίνει κανείς, αν έχει την τύχη να μαθητεύσει δίπλα σε κάποιον. Αν έχει το θεωρητικό υπόβαθρο να υποστηρίξει έναν μελισσοκόμο και να δουλέψει σε ένα μελισσοκομείο τότε έχει την ευκαιρία να μάθει πρακτική μελισσοκομία. Αυτή την ευκαιρία , δυστυχώς, δεν την έχουν όλοι.Ούτε εγώ την είχα. Όμως έχει την ευκαιρία να κατακτήσει μόνος του την γνώση, να αποκτήσει μόνος του την εμπειρία και να γίνει ένας αυτοδημιούργητος μελισσοκόμος. Τότε θα έχει αποκτήσει σταθερές, ακλόνητες βάσεις. Με αυτόν τον τρόπο τιθασεύει τις επιθυμία του, χαλιναγωγεί τις αρετές της υπομονής και της επιμονής και απολαμβάνει την χαρά της δημιουργίας, της προσωπικής επιτυχίας και της ψυχικής ανάτασης που αισθάνεται όταν φέρει σε πέρας το έργο του.

Μετά λόγου γνώσης: https://beesinlove.wordpress.com