Τι βλέπουμε δηλαδή στις μέλισσες; Τρεις
όλες κι όλες οι κατηγορίες: Η βασίλισσα, οι κηφήνες και οι εργάτριες! Και
μάλιστα χωρίς καμία … γραφειοκρατία! Κι όμως!.. Ενώ σε μια κυψέλη είναι
χιλιάδες οι μέλισσες, όλες μαζί έχουν μια και μοναδική αποστολή!
Ακόμη και οι
κηφήνες δείχνουν στις άλλες μέλισσες πού υπάρχει το μέλι και όλες μαζί
εργάζονται ώστε να φτιάξουν τις εξάγωνες κηρήθρες, να φέρουν το μέλι στην
κυψέλη και στο τέλος η «βασίλισσα», που έχει τον πρώτο λόγο, να γεννήσει τα
αυγά της και να συνεχίσει η ζωή!.. Αυτόν τον τρόπο λειτουργίας δεν μπορούν να
τον διδαχθούν τα πολιτικά κόμματα;
«ΑΝΕΜΟΜΑΖΩΜΑΤΑ, ανεμοσκορπίσματα», λέει
μια παροιμία του ελληνικού λαού. Μια παροιμία που λέγαμε κι εμείς στα χωριά των
Καλαβρύτων, βάζοντας στη δεύτερη λέξη τον όρο … «διαβολοσκορπίσματα»!
Κι όλα αυτά δεν γίνεται, παρά να
έρχονται κατά νου, όσο διαβάζουμε όλα αυτά τα δημοσιεύματα, που έχουν σχέση με
την πολιτική ζωή του τόπου και όλα όσα συμβαίνουν στα πολιτικά κόμματα.
Βέβαια, η στήλη αυτή δεν έχει
ειδησεογραφικό χαρακτήρα. Τον ρόλο αυτό τον έχουν αναλάβει οι δημοσιογραφικές
σελίδες. Εμείς σχολιάζουμε τα γεγονότα, που ακούμε ή διαβάζουμε. Αυτό κάναμε
ανέκαθεν κι αυτό κάνουμε και τώρα. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Κι αυτό το λέμε διότι κάποιοι
ευϋπόληπτοι κύριοι στενοχωρούνται γιατί εμείς κάνουμε πολιτικές παρεμβάσεις,
λες και η ταπεινότητά μας δεν έχει αυτό το δικαίωμα. Δικαίωμα στην πολιτική
έκφραση και στην όποια διατύπωση γνώμης έχουν όλοι ανεξαιρέτως οι πολίτες! Και
οι πολίτες, όπως είναι γνωστό, σύμφωνα με τις επιταγές του Συντάγματος, είναι
όλοι ίσοι απέναντι στο νόμο. Κατά συνέπεια όλοι έχουν δικαίωμα και να μιλούν
και να γράφουν!
Ωστόσο και να θέλαμε να σιωπήσουμε δεν
μπορούμε. «Θέλει ο φτωχός ν’ αγιάσει και δεν τον αφήνουν οι διαβόλοι», λέει μια
άλλη παροιμία του λαού μας. Και τούτο το λέμε διότι μ’ αυτά που διαβάζουμε ή
ακούμε καθημερινά μόνο άφωνος δεν μπορείς να μείνεις. Όσο κι αν μένεις άναυδος
με ό,τι ακούς ή βλέπεις στα διάφορα μέσα επικοινωνίας, είτε αυτό είναι
εφημερίδα, είτε τηλεόραση, είτε ραδιόφωνο, είτε το ισχυρό διαδίκτυο, το
λιγότερο που αισθάνεσαι να κάνεις είναι ν’ αντιδράσεις. Και ο καθένας είναι
φυσικό ν’ αντιδρά με τον τρόπο του.
Δεν είναι λοιπόν δυνατό να περάσει
απαρατήρητο το γεγονός ότι σ’ αυτά τα … ανεμομαζώματα και τ’ ανεμοσκορπίσματα
της πολιτικής μας ζωής είναι τα κόμματα που έχουν πολλές δυσλειτουργίες και
συνιστώσες. Το είδαμε άλλωστε στην πράξη με τον Σύριζα. Χίλια συγγνώμη, αλλά
μιλάει κάποιος σε μια συνεδρίαση και δεν ξέρεις από πού προέρχεται, τι ρόλο
παίζει, πού στοχεύει και πού αποσκοπεί. «Σύντροφε» ο ένας από δω, «σύντροφε» ο
άλλος από κει, «σύντροφε» ο άλλος παραπέρα, και στο τέλος από την πολλή …
συντροφικότητα διαλύθηκε το μαγαζί και γίνανε όλοι σκορποχώρι!
Άσε που η λειτουργία αυτών των κομμάτων
(και δυστυχώς αυτό συμβαίνει στα περισσότερα κόμματα, αν όχι σε όλα) είναι τόσο
περίπλοκη, που θέλεις ειδικό … εκπαιδευτή για να μάθεις τι σημαίνει η κάθε μία
«μάζωξη». Κάθε μέρα έχουμε και από μία συνάντηση γιατί κάποιος πρέπει να
τοποθετηθεί σ’ αυτό το συντονιστικό όργανο, σ’ αυτή τη γραμματεία, σ’ αυτή την
επιτροπή, σ’ αυτό το σώμα, σ’ αυτή την οργάνωση, σ’ αυτή τη συνεδρίαση, σ’ αυτό
το συνέδριο (στο έκτακτο, στο τακτικό ή στο διαρκές συνέδριο), σ’ αυτή τη
διαβούλευση, σ’ αυτή τη συνδιάσκεψη, σ’ αυτή την τάση, σ’ αυτό το κίνημα, σ’
αυτήν την κοινοβουλευτική ομάδα, και πάει λέγοντας η δουλειά!
Δεν το κρύβουμε. Βλέπαμε χθες βράδυ μία
τηλεοπτική εκπομπή όπου μεταξύ των προσκεκλημένων ήταν και ένας δημοσιογράφος
του Σύριζα. Ευγενέστατος άνθρωπος και πολύ συμπαθητικός. Αλλά μόλις πήγε να
αναλύσει τι σημαίνει η κάθε συνιστώσα του Σύριζα, παρά λίγο να τελειώσει η
εκπομπή χωρίς ο άνθρωπος να μπορέσει να βγάλει ένα συμπέρασμα, για να
μπορέσουμε και όλοι εμείς που τον παρακολουθούσαμε να καταλάβουμε τελικά τι
θέλει να πει!
Πολύ φοβούμαστε πως σε κάτι τέτοιες
περιπτώσεις έρχεται κατά νου η παροιμιώδης φράση του αείμνηστου «Γέρου της
Δημοκρατίας», που έλεγε πως «όταν οι άνθρωποι δεν σκέπτονται, συσκέπτονται»!..
«Σοφόν το σαφές» έλεγε ο Αριστοτέλης. Και τα πολιτικά κόμματα θα πρέπει κάποτε
να αντιληφθούν ότι με την πολυπλοκότητα των διεργασιών τους και την απέραντη
γραφειοκρατία δεν έρχεται η άνοιξη! Την άνοιξη την φέρνουν οι άνθρωποι και οι
χαρισματικοί ηγέτες!
Δείτε για παράδειγμα πως κινούνται οι
μέλισσες. Σε κάθε οικογένεια υπάρχει μια»βασίλισσα», που έχει σαν μοναδική
αποστολή να εξασφαλίζει τον πολλαπλασιασμό της οικογένειας. Η οικογένεια έχει
ακόμη μερικούς αρσενικούς, τους «κηφήνες», που προορίζονται να γονιμοποιήσουν
μόνο μια φορά τη βασίλισσα. Τέλος κάθε οικογένεια αποτελείται από μερικές
χιλιάδες θηλυκές μέλισσες και λέγονται «εργάτριες». Οι εργάτριες, που αποτελούν
και το βασικό πληθυσμό, έχουν πολλές και σύνθετες αποστολές, αρχίζοντας από τη
δημιουργία αποθεμάτων τροφών, μέχρι τη φύλαξη της κυψέλης και την περιποίηση
των μικρών.
Τι βλέπουμε δηλαδή στις μέλισσες; Τρεις
όλες κι όλες οι κατηγορίες: Η βασίλισσα, οι κηφήνες και οι εργάτριες! Και
μάλιστα χωρίς καμία … γραφειοκρατία! Κι όμως!.. Ενώ σε μια κυψέλη είναι
χιλιάδες οι μέλισσες, όλες μαζί έχουν μια και μοναδική αποστολή! Ακόμη και οι
κηφήνες δείχνουν στις άλλες μέλισσες πού υπάρχει το μέλι και όλες μαζί
εργάζονται ώστε να φτιάξουν τις εξάγωνες κηρήθρες, να φέρουν το μέλι στην
κυψέλη και στο τέλος η «βασίλισσα», που έχει τον πρώτο λόγο, να γεννήσει τα
αυγά της και να συνεχίσει η ζωή!.. Συμβολικά όσα λέμε, αλλά αυτόν τον τρόπο
λειτουργίας δεν μπορούν να τον διδαχθούν τα πολιτικά κόμματα;
Με σεβασμό και τιμή
Δημοσίευση σχολίου