Ένα παλιό λαϊκό ρητό λέει «Σπίτι όσο χωρείς και χωράφι όσο μπορείς».
Τι μας λέει το ρητό. Και εξηγώ.
Οι κουβέντες ενός
παλιού μελισσοκόμου.
Η μελισσοκομία είναι
επάγγελμα, είναι απασχόληση ελεύθερου χρόνου, είναι μαγνήτης, είναι πυρετός,
είναι πάθος, είναι και επιστήμη χωρίς τέλος.
Οι μελισσοκόμοι είναι
οι επιχειρηματίες, επαγγελματίες, ημιαπασχολούμενοι με αρκετά μελίσσια, που
έχουν το μισό τους εισόδημα από τα μελίσσια και μισό από άλλην απασχόληση και
οι ερασιτέχνες, με ολίγα μελίσσια.
Ο μελισσοκόμος και τα
προβλήματα πολυτελείας.
Ένα παλιό λαϊκό ρητό
λέει «Σπίτι όσο χωρείς και χωράφι όσο μπορείς».
Τι μας λέει το ρητό.
Η οικονομική κρίση έπληξε όλα τα επαγγέλματα μαζί και την μελισσοκομία, «κάθε πέρυσι και ποιο καλά», γι' αυτό πρέπει να μετράμε τα κουκιά ένα-ένα. Να προσέχουμε τα έξοδα, τις μεγάλες αυξήσεις σε μελίσσια και τον ακριβό εξοπλισμό, μέχρι να δούμε να ξανακινηθεί χρήμα. Έχει παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια, ο κόσμος φαίνεται να μη τρώει μέλι.
Η οικονομική κρίση έπληξε όλα τα επαγγέλματα μαζί και την μελισσοκομία, «κάθε πέρυσι και ποιο καλά», γι' αυτό πρέπει να μετράμε τα κουκιά ένα-ένα. Να προσέχουμε τα έξοδα, τις μεγάλες αυξήσεις σε μελίσσια και τον ακριβό εξοπλισμό, μέχρι να δούμε να ξανακινηθεί χρήμα. Έχει παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια, ο κόσμος φαίνεται να μη τρώει μέλι.
Η κρίση έπληξε τους
μικρούς και ημιεπαγγελματίες μελισσοκόμους. Στην πλατεία που πουλούσαμε, σε
κάποιο πόστο, τρία τέσσερα μέλια, τώρα ένα η κανένα, στην λαϊκή αγορά, που
είναι δυο-τρεις μελισσοκόμοι, ο ένας κατεβάζει τις τιμές και χτυπά τον άλλον
και αλληλοφαγωνόμαστε. Κάποιο σκεπτικό μας λέει. ή ο καταναλωτής αγοράζει λόγω
κρίσης εισαγόμενα φθηνά μέλια ή νέοι μελισσουργοί μπήκαν στο επάγγελμα.
Το κόστος παραγωγής
ανεβαίνει, η διάθεση στάσιμη η με μικρά βήματα. Τα έξοδα παραγωγής προς τα πάνω
και οι τιμές πώλησης προς τα κάτω.
Εδώ ταιριάζει λίγο
χιούμορ. Στα χρόνια των μανάδων μας και των γιαγιάδων μας οι φούστες των
γυναικών ήταν μακριές και οι βράκες κάτω από τα γόνατα, σε ένα χωριό μέχρι τον
αστράγαλο. Μια ηλικιωμένη φωνάζει μια ανιψιά της και της λέει:
- Έλα Μαρέ να με
κάμεις παρέα, να πάμε στη χώρα, που θέλω να πάρω πανί να ράψω μια φούστα και
μια βράκα.
- Πάμε κυράτσα
- Πάμε κυράτσα
Παίρνουν το λεωφορείο
και κατεβαίνουν στην πόλη της Ρόδου και πηγαίνουν σε ένα συγχωριανό τους
έμπορο.
- Ω! Ντώνη. ήρταμε να
ψωνίσουμε, δείξε μας τα πανιά και πες μας της τιμές.
- Να αυτό για την βράκα 25 δρχ το μέτρο και το άλλο για την φούστα 30 δρχ το μέτρο.
- Ναι, αλλά θα μας κάμεις πιο καλές τιμές.
- Τέλος πάντων, αυτό για την βράκα 20 δρχ το μέτρο και αυτό για την φούστα 35 δρχ το μέτρο.
Τότε η ηλικιωμένη, λέει στην ανιψιό της
- Ω! Μαρέ! Αυτός με κατεβάζει την βράκα και ανεβάζει με την φούστα.
- Να αυτό για την βράκα 25 δρχ το μέτρο και το άλλο για την φούστα 30 δρχ το μέτρο.
- Ναι, αλλά θα μας κάμεις πιο καλές τιμές.
- Τέλος πάντων, αυτό για την βράκα 20 δρχ το μέτρο και αυτό για την φούστα 35 δρχ το μέτρο.
Τότε η ηλικιωμένη, λέει στην ανιψιό της
- Ω! Μαρέ! Αυτός με κατεβάζει την βράκα και ανεβάζει με την φούστα.
Και συνεχίζουμε.
Είπαμε ότι τα έξοδα παραγωγής ανεβασμένα. Τα τέλη κυκλοφορίας αυτοκίνητων από
204 ευρώ τώρα 300σια, τα πετρέλαια ακριβά η συντήρηση του αυτοκίνητου. ΚΤΕΟ,
ασφάλειες όλα αυτό τα έξοδα έρχονται το ένα μετά το άλλο. Τα εγκεκριμένα
φάρμακα πανάκριβα. Πολλές φορές αποφασίζουμε να κάμουμε από κάπου οικονομία εξόδων,
να μειώσουμε τις μακρινές μεταφορές, κρατώντας τα μισά μελίσσια κοντά στην έδρα
μας κινδυνεύοντας να πάρουμε μειωμένη παραγωγή.
Και μια που μιλάμε
για έσοδα και έξοδα θα αναφέρω ένα έξοδο, που μέχρι τώρα, δεν είδα να το
μετρήσει κανένας και να το βάλει στη λίστα των εξόδων. Την καταπολέμηση της
σφήκας από τον Ιούλιο μέχρι και τον Οκτώβριο. Η σφήκα είναι εχθρός και έρχεται
από έξω. πολλές φορές από μακριά. Με ευκολία πιάνει τις μέλισσες, στο νερό που
πίνουν ακόμα και πάνω στα πεύκα και στα ρείκια που βόσκουν και φυσικά στην
είσοδο της κυψέλης. Εγώ όμως χρησιμοποίησα διαφόρους τρόπους καταπολέμησης
αλλά. κανένας δεν φέρνει επιθυμητό αποτέλεσμα. Γεμίζουν οι σφηκοπαγήδες και η
κόλα από σφήκες, λιγοστεύει το πέταγμα των σφηκών και την άλλη ημέρα πάλι τα
ίδια.
Πολλές φόρες έξω από
τις κυψέλες, πετούν μόνο σφήκες. Οι μέλισσες κλεισμένες μέσα στην κυψέλη, όπου
μικρά μελίσσια πεθαίνουν από πείνα μέσα στο καλοκαίρι. Το παρήγορο είναι ότι
δεν είναι όλες οι χρονιές οι ίδιες, ούτε όλα τα μέρη του νησιού. Είναι μόνο στα
παράλια και στα ζεστά μέρη, όπου υπάρχει τροφή για τις σφήκες όπως σύκα
σταφύλια και διάφορα άλλα φρούτα.
Τώρα τι κάμνουμε όταν έχουμε πολλές σφήκες. Είμαστε υποχρεωμένοι να αγρυπνούμε,
κάθε μέρα στις μέλισσες ή μέρα παρά μέρα, να αλλάζουμε τα δολώματα στις
παγίδες, γιατί στεγνώνουν και δεν δουλεύουν την δεύτερη και τρίτη ήμερα. Καμιά
φορά αναγκαζόμαστε να μεταφέρουμε τα μελίσσια σε άλλη περιοχή με μειωμένους
πληθυσμούς σφήκας. Οι παγίδες που χρησιμοποιούμε είναι σφηκοπαγήδες που
εγκλωβίζονται μέσα οι σφήκες και κόλα εντόμων. Τα καλύτερα δολώματα είναι η
γατοτροφή και τα ψάρια. Τα δηλητήρια απαγορεύονται.
Με τα όσα αναφέραμε,
βγαίνει το συμπέρασμα ότι η καταπολέμηση της σφήκας είναι μεγάλο έξοδο σε
μεροκάματα και πετρέλαια πήγαινε - έλα από το μελισσοκομείο και ζημιά που οι
μέλισσες καθηλωμένες μέσα στην κυψέλη, δεν μπορούν να βγουν έξω δουλέψουν, να
αυξήσουν τους πληθυσμούς το και να μαζέψουν μέλι. Τέλος, καλό κουράγιο στους
νέους. Διάβασμα, δουλειά επιμονή και υπομονή και όλα θα πάνε καλά. «η εργασία
φέρει την νίκη».
Από τον Χρήστο
Ξενοπανάγο
ωραιο αρθρο χρησιμο για ολουσ
ΑπάντησηΔιαγραφή