ΠΡΟΛΗΨΗ ΣΜΗΝΟΥΡΓΙΑΣ: ΜΕΘΟΔΟΣ ΝΤΕΜΑΡΙ (DEMARI)

Χρησιμοποιείται σε περιοχές σμηνουργίας προληπτικά ή επανορθωτικά

Όταν το μελίσσι αναπτυχθεί πολύ με επικινδυνότητα σμηνουργίας, ενεργούμε ως εξής:

1. Σηκώνουμε την κυψέλη από τη βάση της και στη θέση της τοποθετούμε μία άλλη κυψέλη με 9 ΧΤΙΣΜΕΝΕΣ κηρήθρες.
2. Βρίσκουμε τη βασίλισσα και με το πλαίσιο στο οποίο είναι τη μεταφέρουμε στο κέντρο της νέας κυψέλης  με τις 9 χτισμένες κηρήθρες. Όμως αν δεν έχουμε χτισμένες, που είναι και το καλύτερο, τότε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και άχτιστες.
3. Πάνω στο πρώτο πάτωμα τοποθετούμε διάφραγμα βασίλισσας.
4. Πάνω από το διάφραγμα τοποθετούμε την αρχική κυψέλη με όλο το περιεχόμενό της.
5. Στο πίσω μέρος του πάνω πατώματος έχουμε προβλέψει στο  κέντρο του, αλλά στο κάτω μέρος (το κάνουμε και επί τόπου στο μελισσοκομείο), ένα άνοιγμα 2×5 εκατοστά για έξοδο των κηφήνων,  ώστε να μην εγκλωβιστούν στη κυψέλη, αφού δεν χωρούν να περάσουν από το διάφραγμα της βασίλισσας που τοποθετήθηκε στην κανονική είσοδο της κυψέλης.

Σε μέρη με πολύ δυνατή ανθοφορία τοποθετούμε και τρίτο πάτωμα στην κυψέλη, εφεδρικό.

Με αυτά πετυχαίνουμε τα εξής:

• Δίνουμε στη βασίλισσα απεριόριστο χώρο να γεννήσει και στις εργάτριες άδειες κηρήθρες για να βάζουν το νέκταρ και τη γύρη που φέρνουν.
• Αποσυμφορίζουμε τον εμβρυοθάλαμο, αφού πάνω σε αυτόν παραμένουν οι μικρής ηλικίας μέλισσες, όπου είναι ο γόνος, ενώ οι ηλικιωμένες παραμένουν κυρίως κάτω.
• Για μικρό χρονικό διάστημα καθυστερούμε την ωοτοκία της βασίλισσας, που συμβάλλει στην πρόληψη της σμηνουργίας. Όμως για να μην ανακόψουμε πολύ το ρυθμό της ωοτοκίας και φέρουμε καθυστέρηση στην ανάπτυξη του μελισσιού, δίνουμε στο κάτω πάτωμα 2-4 πλαίσια γόνο κυρίως ασφράγιστο.
• 5 μέρες μετά από αυτό το χειρισμό εξετάζουμε προσεκτικά το πάνω πάτωμα, που έχει τους γόνους χωρίς τη βασίλισσα και αν δεν έχει βασιλικά κελιά και αφήνουμε την κυψέλη όπως είναι.
• Αλλά το πιθανότερο είναι να βρούμε βασιλικά κελιά, που αν δεν τα χρειαζόμαστε τα καταστρέφουμε, όμως προσοχή να μη μας διαφύγει κάποιο, σε κρυφό σημείο του πλαισίου. Για να γίνει καλός έλεγχος στα πλαίσια είναι καλό να χρησιμοποιήσουμε μαλακή βούρτσα του τρύγου, για την απομάκρυνση των μελισσών που καλύπτουν την κηρήθρα και στο σημείο αυτό να προσθέσουμε ότι το τίναγμα των πλαισίων για να φύγουν οι μέλισσες τραυματίζουν τον περιεχόμενο κλειστό και ευαίσθητο εμβρυικό γόνο οπότε πρέπει να το αποφεύγουμε σαν βιαιότητα, στη μελισσοκομία, και χρήσιμο για την επόμενη παράγραφο.
• Αν όμως πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε τα κελιά, δεν πρέπει να τινάζουμε τα πλαίσια γιατί αχρηστεύονται οι βασίλισσες που μεγαλώνουν μέσα στα κελιά.
• Σε περίπτωση που θέλουμε να προλάβουμε και τη σμηνουργία και την παλιά βασίλισσα να ανανεώσουμε, παρεμβάλλουμε ένα τρίτο πάτωμα με άδειες κηρήθρες, μεταξύ του κάτω πατώματος που είναι η βασίλισσα και του άνω που είναι ο γόνος, διατηρώντας όμως το διάφραγμα στη θέση που είναι και έτσι απομακρύνεται ο κίνδυνος της σμηνουργίας, με την απομάκρυνση του γόνου από τη βασίλισσα και στον πάνω όροφο που είναι μακρυά από τη βασίλισσα χτίζονται πάντοτε ωραία βασιλικά κελιά αντικατάστασης.
•  Όταν εκκολαφθεί η νέα βασίλισσα θα πετάξει για γονιμοποίηση από την πίσω μικρή έξοδο που ανοίξαμε για τους κηφήνες και στις μετέπειτα απαιτούμενες ημέρες θα διαπιστώσουμε ωοτοκία στο πάνω πάτωμα, οπότε αφαιρούμε την παλιά βασίλισσα και ανεβάζουμε τον ορφανό γόνο της παλιάς βασίλισσας οπότε έχει ολοκληρωθεί η αντικατάσταση της παλιάς με νέα.
• Καλό είναι να αφήσουμε και την παλιά βασίλισσα για ωοτοκία μέχρι την εποχή που θα αρχίσει η μεγάλη ανθοφορία και να ωφεληθούμε από το γόνο δύο βασιλισσών και τότε μόνο αφήνουμε τη νέα στο κάτω πάτωμα.

   Πηγή: Μελισσοκομία Ν. Νικολαΐδη 1984 σελ.     152-154.