Η ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ (ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΑ)

Η μελισσοκομία ή μελισσοτροφία [ουσιαστικό, ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ:μέλισσα - τροφ (τροφή) -ία], είναι η τέχνη της εκτροφής των μελισσών.

 Οι μέλισσες έχουν την τάση να δημιουργούν φωλιές και να παραμένουν μέσα σε τρύπες, σε κουφάλες δέντρων κλπ. Αυτό οδήγησε τον άνθρωπο στη σκέψη ότι είναι δυνατό να τις συλλάβει και να τις βάλει να ζήσουν μέσα σε κάποιο κουτί, που να μοιάζει με κουφάλα δέντρου ή με τρύπα σε βράχο. Έτσι άρχισε σιγά - σιγά ο άνθρωπος να ασχολείται με τη μελισσοκομία Μελισσοκομία.

Έχει αρκετά παλιά παράδοση

Σε διάφορες ζωγραφικές παραστάσεις, που βρέθηκαν στις Πυραμίδες της Αιγύπτου, εικονίζονται άνθρωποι που ασχολούνται με τη μελισσοκομία. Στην αρχαία Ελλάδα επίσης η μελισσοκομία βρισκόταν σε αρκετά υψηλό επίπεδο. Άλλωστε από την εποχή αυτή υπάρχουν τα γραπτά του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη] για τη μελισσοκομία. Οι απόψεις του αυτές εξακολουθούσαν να ισχύουν μέχρι και το μεσαίωνα, που δεν πρόσθετε και πολλά καινούρια πράγματα στη μελισσοκομία, εκτός ίσως από τον καπνό, όταν επρόκειτο να ασχοληθεί κανείς με τις μέλισσες, ώστε αυτές να μην αγριεύουν. Αργότερα η μελισσοκομία αποτέλεσε είδος ασχολίας των μοναχών στα μοναστήρια, όπου και αναπτύχθηκε σημαντικά.
 

Τη μεγαλύτερη ανάπτυξη τη γνώρισε τα τελευταία εκατό χρόνια και ακόμη μεγαλύτερη τα τελευταία χρόνια μετά τον πόλεμο.

Σήμερα είναι πάρα πολλά γνωστά πράγματα από τη βιολογία των μελισσών, από τη νομοτέλεια που διέπει τη ζωή τους, τον τρόπο της ζωής τους κλπ. Σε μερικά κράτη έχει πάρει το χαρακτήρα της βιομηχανικής παραγωγής, όπως στον Καναδά, την Ρωσία και τις ΗΠΑ, ενώ και η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται στις μεγάλες μελισσοπαραγωγές χώρες, όχι τόσο για την ποσότητα του μελιού που παράγει, που δεν είναι μικρή, όσο για την ποιότητα του μελιού που θεωρείται από τις καλύτερες στον κόσμο.

Σήμερα υπάρχουν δύο τρόποι για την καλλιέργεια της.

Ο ένας, όπου το σύνολο των κυψελών παραμένει σε ένα μέρος και ο άλλος, που κάθε φορά μεταφέρεται στην περιοχή που έχει λουλούδια.

Ο δεύτερος τρόπος, η νομαδική μελισσοκομία, θεωρείται ασύγκριτα πιο αποτελεσματική και πιο αποδοτική. Οι παλιές πρωτόγονες κυψέλες έχουν αντικατασταθεί με νέες ξύλινες και πολύ πιο πρακτικές και αποδοτικές, κατασκευασμένες ώστε να επιτρέπουν στις μέλισσες να κυκλοφορούν ανάμεσα σε κινητά πλαίσια, καθένα από τα οποία είναι εφοδιασμένο με ένα κάθετο κέρινο φύλλο, στο οποίο οι εργάτριες κατασκευάζουν μία κηρήθρα.

Η κυψέλη διαιρείται σε δύο μέρη, το κατώτερο, τη φωλιά ή κελί ωοτοκίας, προορισμένο για την εκτροφή, και το ανώτερο, τη μελιτοκηρήθρα, όπου οι εργάτριες τοποθετούν τις προμήθειες μελιού. Ο μελισσοκόμος δεν αγγίζει το κατώτερο μέρος, όμως το ανώτερο εκκενώνεται περιοδικά και με ιδιαίτερη τεχνική. Όταν οι κηρήθρες είναι γεμάτες με μέλι, τα πλαίσια αποσύρονται, τα κελιά ανοίγονται με ειδικό εκπωματιστικό μαχαιρίδιο και το μέλι εξάγεται με τον μελιτοεξαγωγέα, εργαλείο που δεν βλάπτει τις κηρήθρες χάρη σε ιδιαίτερη τεχνική. Δεν είναι χρονοβόρα, αλλά απαιτεί ακρίβεια και ταχύτητα στην εκτέλεση των διάφορων εργασιών.

Πηγή