Σκοτώνει τους λακτοβάκιλλους, ωφέλιμα μικρόβια που ζουν στον
πεπτικό σωλήνα της μέλισσας.
Είναι επιβαρυμένη από τις καλλιεργητικές μεθόδους και τη
διαδικασία ραφιναρίσματος, με διάφορα χημικά που είναι γνωστά και αν
νοιαζόμαστε για την κατανάλωση ζάχαρης από έναν άνθρωπο 70 κιλών, φανταστείτε
τι παθαίνει άραγε μία μέλισσα που ζυγίζει περίπου ένα δέκατο του γραμμαρίου!
Μπορεί να περιέχει και ιμιντακλοπρίντ (Imidacloprid) (gaucho), που
χρησιμοποιείται στους σπόρους των ζαχαρότευτλων. Μία μόνο κουταλιά της
σούπας από την ουσία ιμιντακλοπρίντ σε χίλιους μετρικούς τόνους σιροπιού
1:1 είναι ικανό να σκοτώσει μέλισσες.
Ακόμη και αν η ζάχαρη δεν περιέχει τίποτα από αυτά, το σιρόπι, η
βανίλια ή το ζαχαροζύμαρο δεν είναι νέκταρ, ούτε μέλι. Και όπως δεν μπορεί α
άνθρωπος να ξεχειμωνιάσει με πατατάκια περιμένοντας να φάει την άνοιξη κανονικό
φαγητό, έτσι και η μέλισσες δεν μπορούν να ζήσουν τρεις μήνες με ζάχαρη. Και αν
ακόμη ξεχειμωνιάσουν θα είναι αρρωστημένες.
Οι μέλισσες παράγουν το μέλι για τον εαυτό τους και την επιβίωσή
τους. Δεν πρέπει να το καταληστεύομε γιατί το χρειάζονται για να
ξεχειμωνιάσουν. Αν δοκιμάσουμε να ξεχειμωνιάσουμε μερικά μελίσσια με μέλι,
ανθόμελο και όχι μελίττωμα και την άνοιξη συγκρίνουμε τις αποδόσεις τους
στους τρυγητούς με άλλων που έχουν ξεχειμωνιάσει με ζάχαρη θα είμαστε
ευχαριστημένοι και εμείς και οι μέλισσές μας.
Τα παραπάνω δεν είναι δικές μου εικασίες ή απόψεις. Βασίζονται σε
μελέτες των γεωτεχνικών της Oμοσπονδίας Mελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος. Είναι
άγνωστα; αδιάβαστα; ή μήπως ξεχασμένα; Σκεφθήκαμε να τα φέρουμε στο
προσκήνιο, γνωρίζοντας το πως γίνεται η μελισσοκομία και
πρέπει να διορθώσει τα λάθη της.
Μελισσοκομικό Βήμα, τεύχος 35 σελίδα 34
Δημοσίευση σχολίου