Δυστυχώς ή ευτυχώς,η μελισσοκομία δεν είναι μια ιστορία πού μας είπε ο παππούς η γιαγιά ή και το περιβάλλον μας.
Βασίζεται σε γνώσεις κατά το 95%,όχι σε
παραμύθια.Κατά καιρούς γράφονται τέτοια παραμύθια,πού στερούνται
σοβαρότητας.....
Όπως όλα έχουν τον κύκλο τους, έτσι και
η μελισσοκομία έχει τον δικό της
εποχικό κύκλο.Αυτό είναι σημαντικό να το
έχουμε στο μυαλό μας.
Είναι γνωστό,ότι ο κύκλος αυτός
χωρίζεται σε τρεις περιόδους.
Στην εποχή τής ανάπτυξης, την εποχή
παραγωγής (έκκριση νέκταρος-τροφών),και την εποχή ανάπαυσης(έλλειψης τροφών).
Στις εύκρατες περιοχές,διαχωρίζουμε καθαρά τις περιόδους,σε αντίθεση με τα
τροπικά και υποτροπικά μέρη,πού είναι ποιο δύσκολα να ξεχωρίσουν.
Η ανθοφορία των φυτών, και ποιο
σημαντικό η ροή νέκταρος,επηρεάζονται
από τις εποχιακές καιρικές συνθήκες.Η
μέλισσα ανταποκρίνεται σ'αυτές τις
αλλαγές,με το βιολογικό της ρολόι,(δεν
είναι ανάγκη να την πιέζουμε,εκτός και αν κάνουμε μεγάλης κλίμακας εντατικής
μελισσοκομίας διατεθειμένοι για έξοδα, 200 κυψέλες και άνω), διότι όταν υπάρχει
αφθονία τροφών γύρης-νέκταρος, το μελίσσι διεγείρεται αυξάνει το γόνο,αυξάνεται και ο πληθυσμός.Όταν
υπάρχει έλλειψη τροφών στη φύση,μειώνει τον γόνο,μειώνεται και ο πληθυσμός.
Τόσο η γύρη,όσο και το νέκταρ, είναι
απαραίτητα για την διέγερση τού σμήνους και την παραγωγή γόνου. Όταν εισέρχεται
μόνον το ένα από τα δύο στην κυψέλη, τότε το άλλο το αποθηκεύουν,και το
χρησιμοποιούν για την συντήρηση τού γόνου,χωρίς να διεγείρεται το σμήνος για την αύξηση τού γόνου.
Αυτό το λάθος γίνεται από ορισμένους
μελισσοκόμους, δίνοντας σιρόπι
χωρίς να υπάρχει γύρη,με αποτέλεσμα,να
το αποθηκεύσει το μελίσσι κοντά του στο κέντρο τής γονοφωλιάς,στο σημείο
γέννας,και αντί για ανάπτυξη να γίνει καθυστέρηση (απουσία χώρου γέννας για την
βασίλισσα-επέμβαση μελισσοκόμου με τοποθέτηση πλαισίων γέννας).
Για μεγάλη παραγωγή γόνου,απαιτούνται μεγάλες
ποσότητες εισροής τροφών (νέκταρ-γύρη).Από την ποσότητα εισροής τροφής στην
κυψέλη,οι εργάτριες διαφοροποιούν το ποσό φαγητού πού θα δώσουν στη βασίλισσα,
με σκοπό να αυξήσει ή να μειώσει τον ρυθμό ωοτοκίας της. Εάν μειωθούν απότομα
οι εισερχόμενες τροφές για κάποιο λόγο, παρατηρείται, οι εργάτριες να τρώνε
σκουληκάκια ή αυγά,ρυθμίζοντας έτσι την ποσότητα τού γόνου.
Μικρά σμήνη,με λίγο πληθυσμό,βασίζονται για την ανάπτυξη τού γόνου τους στα αποθέματα
μελιού πού βρίσκονται στην κυψέλη.Χρησιμοποιούν δε όλες τις εισερχόμενες
τροφές για την ανάπτυξη γόνου και
κατασκευή κηρηθρών.
Έχουν περισσότερο γόνο σε σχέση με τον
πληθυσμό,και χρειάζεται να μένουν εντός τής κυψέλης περισσότερες μέλισσες για
την διατήρηση τής θερμοκρασίας και ανάγκες του γόνου.Όσο τα σμήνη μεγαλώνουν σε
πληθυσμό, τόσο η αναλογία αλλάζει,ο πληθυσμός μεγαλώνει και λιγοστεύει ο
γόνος,σιγά σιγά ελαττώνεται και η γέννα τής βασίλισσας.Περισσότερες μέλισσες
ελευθερώνονται από τα καθήκοντα τής κυψέλης και γίνονται συλλέκτριες για την
αποθήκευση μελιού.
Έχοντας μεγάλους πληθυσμούς την εποχή τής
νεκτεροέκκρισης,(από συλλέκτριες μέλισσες!!!.. όχι απλά πληθυσμούς), ο
μελισσοκόμος μπορεί να επωφεληθεί ,και να μαζέψει μεγάλες ποσότητες μελιού. Να
όμως που τότε είναι και η εποχή της σμηνουργίας,πού αν σμηνουργήσει ένα
σμήνος,τότε αυτό πού μαζεύει θα πρέπει να το καταναλώσει για ανάπτυξη
πληθυσμού, και δεν θα αφήσει καθόλου περίσσευμά για τον μελισσοκόμο.....
Η ουσία λοιπόν στη μελισσοκομία είναι,
να έχουμε μεγάλους πληθυσμούς την κατάλληλη εποχή για την συλλογή τής κύριας
ανθοφορίας,(αυτό το γνωρίζει πολύ καλά το βιολογικό ρολόι τής μέλισσας), αλλά
παράλληλα να γνωρίζουμε κι
εμείς τούς τρόπους αποφυγής τής σμηνουργίας.
Πάντα θα υπάρχουν και σμήνη πού θα
σμηνουργούν.
Για να επιτευχθεί η μέγιστη συλλογή μελιού,τα σμήνη θα πρέπει να
αναπτυχθούν και να είναι έτοιμα πριν την κύρια ανθοφορία. Επειδή από αυγό για
να γίνει εργάτρια συλλέκτρια χρειάζεται 6 εβδομάδες, η προπαρασκευή των σμηνών
πού θα κάνουν τη συλλογή, και η αύξηση
τού πληθυσμού τους, ξεκινάει 6-8
εβδομάδες πριν την νεκταροέκκριση,και όχι κατά την νεκταροέκκριση.Τότε από
ανάπτυξη, και πληθυσμό είναι πλέον αργά......
Δημοσίευση σχολίου