Σύμφωνα με τη
Μυθολογία ο Αρισταίος ήταν γιος του
Θεού Απόλλωνα και της Κυρήνης εγγονής της Ναϊάδας Κρέουσας και του θεσσαλού
θεού-ποταμού Πηνειού.Στην ελληνική μυθολογία η Κυρήνη ήταν μία Νύμφη και η
επώνυμη ηρωίδα της πόλεως Κυρήνης,(Βόρεια Αφρική). Στην αρχή η Κυρήνη ζούσε στο
Πήλιο ως κυνηγός και φύλακας των κοπαδιών του πατέρα της. Μια μέρα ο θεός
Απόλλων είδε την Κυρήνη να νικά ένα λιοντάρι που είχε επιτεθεί στα πρόβατα του
πατέρα της. Ο θεός θαύμασε το θάρρος της και έτσι την πήρε και την οδήγησε
(μετά από συμβουλή του Κενταύρου Χείρωνα) στη Λιβύη πάνω σε χρυσό άρμα. Από
τότε η Κυρήνη έγινε κυρίαρχος της χώρας. Εκεί γέννησε (από τον Απόλλωνα) τον
σημαντικό γονιμικό θεό Αρισταίο. Μόλις γεννήθηκε ο Αρισταίος, ο Ερμής τον
παρέδωσε στην Γαία και στις Ώρες για να τον αναθρέψουν. Κι ήταν αυτές που
έσταζαν στα χείλη του βρέφους, νέκταρ και αμβροσία κάνοντάς τον αθάνατο.
Αρισταίος, του François-Joseph Bosio (1768-1845), Λούβρο
Μια άλλη εκδοχή του μύθου
αναφέρει ότι η Κυρήνη οδηγήθηκε στη Λιβύη την περίοδο της βασιλείας του
Ευρυπύλου, που είχε υποσχεθεί τον θρόνο του σε όποιον θα σκότωνε ένα λιοντάρι
που ρήμαζε τη χώρα. Η Κυρήνη εξόντωσε το λιοντάρι και έτσι πήρε τη βασιλεία.
Στη συνέχεια, γέννησε από τον Απόλλωνα τον Αρισταίο και τον
Αντούχο. Οι παραπάνω συμφωνούν ότι ο Απόλλων έφερε την Κυρήνη στη Λιβύη. Αλλά ο
Μνασέας ( αρχαίος συγγραφέας μαθηματικός και γεωγράφος από την Πάτρα έζησε
τον 2ο με 3ο αιώνα π.χ.)υποστηρίζει ότι η Κυρήνη ταξίδεψε στην Αφρική με δική
της πρωτοβουλία..
Οι Μούσες του έδωσαν τρία
ονόματα. Τον ονόμασαν Νόμιο, Αρισταίο και Αγρέα.
Ο Αρισταίος, με τη σειρά του,
φρόντισε όσα γνώριζε να γίνουν κτήμα των ανθρώπων. Πρώτος σταθμός του Αρισταίου θεωρείται
η Κέα όπου δίδαξε τους κατοίκους του νησιού και τη μελισσοκομία. Έτσι
ο Αρισταίος υπήρξε για τους ανθρώπους και μάλιστα για τους νησιώτες
κατοίκους της Κέας, ο πρώτος ευρετής μιας σειράς από χρήσιμες τέχνες κυριότερη
από τις οποίες ήταν η εκτροφή των μελισσών.
Τιμήθηκε και στην Αρκαδία γιατί
δίδαξε στους Αρκάδες τη μελισσοκομία, την κατεργασία του μαλλιού και την τέχνη
του κυνηγιού.
Επίσης τον τιμούσαν και στη Λιβύη
όπου είχε φυτέψει το φυτό σίλφιον από το οποίο έπαιρναν κάποιο φάρμακο κι ένα
καρύκευμα.
Όλα αυτά αφορούν την μυθολογία.
O μύθος του Αρισταίου μαρτυρεί την ύπαρξη εντατικής
μελισσοκομίας στην αρχαιότητα. Περισσότερες όμως αποδείξεις βρίσκουμε όσο
προχωρούμε προς τους ιστορικούς χρόνους.Βλέπε περισσότερα:http://www.omse.gr/index.php/el/xrhsima/blog/18-blog/55-istoria-melissokomias2
Τώρα ο πατέρας της σύγχρονης Μελισσοκομίας
θεωρείτε ότι είναι ο Αμερικανός Lorenzo Lorraine Langstroth
(Λάνκστροθ) γεννήθηκε στη Φιλαδέλφια της Πενσυλβάνια (25 του Δεκέμβρη,
1810 - 6 Οκτωβρίου 1895), μελισσοκόμος , κληρικός και δάσκαλος. Πήρε το πτυχίο
του στο πανεπιστήμιο Γέηλ το 1835 με υποτροφία, μετά τις σπουδές του έγινε
ιερέας στη Μασαχουσέτη το 1936.
Το 1848 έγινε διευθυντής στο
"Σχολείο: της νεαρής κυρίας" στη Φιλαδέλφεια.Ασχολήθηκε με την
Μελισσοκομία για να αποσπάσει τον εαυτό του από σοβαρές κρίσεις
κατάθλιψης. Στις 5 Οκτωβρίου 1852 Langstroth έλαβε ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας
για το πρώτο κινητό πλαίσιο κυψέλη στην Αμερική.
Η κυψέλη λοιπόν με κινητά
πλαίσια χρησιμοποιείτο στην αρχαία Ελλάδα και θεωρείται ο πρόδρομος της
σύγχρονης ευρωπαϊκής κυψέλης με το κινητό πλαίσιο, ανακάλυψη του
Αμερικανού Lorenzo Lorraine Langstroth ο οποίος θεωρείται ο πατέρας της σύγχρονης
μελισσοκομίας το (1851) και του οποίου αυτή η ανακάλυψη αποτέλεσε τη βάση πάνω
στην οποία οικοδομήθηκε η σημερινή μελισσοκομία.
Στη χώρα μας ο εκσυγχρονισμός
της μελισσοκομίας με τη χρησιμοποίηση της Ευρωπαϊκής κυψέλης καθυστέρησε
αρκετά.
Βιβλιογραφία - πηγές
Διόδωρος Σικελιώτης, Ιστορική
Βιβλιοθήκη, 4, 79, 6
http://en.wikipedia.org/
http://www.omse.gr/
Δημοσίευση σχολίου