Ρωτήθηκε ο κ.καθηγητής Ανδρέας Θρασυβούλου για τα μελίσσια που ναι μεν μπήκε νερό στην κυψέλη αλλά επέζησαν, τι μπορεί να γίνει; (Βασίλης Καλαμιώτης).
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Προσωπικά πιστεύω, ότι πιθανόν να σωζότανε περισσότερα μελίσσια εάν είχαν και δεύτερη είσοδο ψηλά στο δεύτερο πάτωμα ή κοντά στο καπάκι. Αυτό γιατί με το πρώτο νερό που μπαίνει από τη είσοδο, αρκετές μέλισσες πνίγονται και τα νεκρά τους σώματα φράζουν την είσοδο με αποτέλεσμα το υπόλοιπο μελίσσι το οποίο μετακινείται προς τα υψηλότερα σημεία της κυψέλης, να πεθαίνει από ασφυξία, άσχετα εάν η κυψέλη επιπλέει.
Σ’ αυτά που σώθηκαν νομίζω ότι θα πρέπει να εφαρμοστεί η απλή λογική, γιατί τέτοιες καταστάσεις είναι πρωτόγνωρες. Πρώτα θα πρέπει να βεβαιωθεί ο μελισσοκόμος ότι υπάρχει η βασίλισσα και ότι έχει πληθυσμό για να επιβιώσει. Στην κυψέλη θα αφήσει τόσα πλαίσια όσο μπορεί να κρατήσει. Βρεγμένα πλαίσια θα πρέπει να απομακρυνθούν και να στεγνώσουν και πριν χρησιμοποιηθούν να περάσουν ελαφριά από το φλόγιστρο τόσο όσο να «ιδρώσουν». Πλαίσια με λάσπη καταστρέφονται. Δεν αξίζει το κόπο να καθαριστούν, να στεγνώσουν και να ξαναχρησιμοποιηθούν γιατί αφενός μεν δεν καθαρίζουν καλά και απαιτούν πολύ χρόνο και αφετέρου οι μέλισσες για κάποιο λόγο δεν τα δέχονται μετά εύκολα. Είναι προτιμότερο η πολιτεία, μαζί με τα άλλα μέτρα στήριξης των πληγέντων μελισσοκόμων να τους χορηγήσει και φύλλα κηρήθρας και ζάχαρη για να κτίσουν νέες κηρήθρες από την αρχή. Μετά το ερώτημα είναι, που θα πάνε τα μελίσσια αυτά για να ανανεώσουν τον πληθυσμό τους. Μαζί με τα μελίσσια χάθηκαν και οι νομές και είμαστε ήδη φθινόπωρο όπου θα πρέπει να ανανεωθεί ο πληθυσμός και τα μελίσσια να δημιουργήσουν τα αποθέματα για το χειμώνα. Τα μελίσσια που σώθηκαν από τις πλημμυρισμένες περιοχές και εκείνα από τις καμένες θα πρέπει να βρεθούν σε καλές φθινοπωρινές ανθοφορίες με γύρη κυρίως. Εδώ χρειάζεται η αλληλεγγύη από τους συναδέλφους, οι οποίοι θα πρέπει όχι μόνο να δώσουν προτεραιότητα στους πλημμυροπαθείς, στις γνωστές γι’ αυτούς νομές αλλά και να τους φιλοξενήσουν στα δικά τους βοσκοτόπια και στους χώρους διαχείμασης ακόμα και να τους βοηθήσουν στην μεταφορά και ότι άλλο χρειαστούν. Ίσως, θα βοηθούσε σημαντικά τους μελισσοκόμους που διέσωσαν έστω λίγα από τα μελίσσια τους, μια λίστα-πρόσκληση για περιοχές που θα μπορούσαν να μεταφέρουν τα μελίσσια άμεσα με ασφάλεια. Η λίστα αυτή θα μπορούσε να έχει πληροφορίες για τη χλωρίδα, τη δυνατότητα φιλοξενίας , τον αριθμό μελισσιών που θα μπορούσαν να μεταφερθούν κ.ά.
Όλοι εμείς λυπούμαστε γι’ αυτό που έγινε, αλλά οι άτυχοι συνάδελφοι έχουν το πραγματικά τεράστιο πρόβλημα το οποίο ασφαλώς κατανοούμε αλλά την έκτασή του, αδυνατούμε να συλλάβουμε.
Δημοσίευση σχολίου