Το ράφι, η τιμή και το πιστοποιητικό γνησιότητας

Εδώ που φθάσαμε ως χώρα καλόν θα ήταν να συνεννοηθούμε για ορισμένα απλά (ή σχεδόν απλά) πράγματα του κοινού μας βίου.

Το πρώτο εξ αυτών έχει να κάνει με την παραγωγή – από την αγροτική παραγωγή μέχρι τις μεταμοντέρνες παραγωγές της δημιουργικής βιομηχανίας. Και η παραγωγή για να διατηρηθεί και να παραγάγει τα αποτελέσματα της στο οικονομικό αλλά και στο κοινωνικό επίπεδο χρειάζεται να στηριχθεί από εμάς τους ίδιους, τους πολίτες αυτής της χώρας. Δεν μπορεί να λέμε και να ξαναλέμε ότι θέλουμε να κρατήσουμε ανοιχτή την προοπτική της ανάπτυξης και να αγοράζουμε από το ράφι μέλι από την Ασία ( που προβάλλεται και ως ελληνικό!).

Το δεύτερο έχει να κάνει με τον ρόλο του κράτους και των υπηρεσιών του. Τα της γραφειοκρατικής λειτουργίας του είναι γνωστά σε όλους και δεν αμφισβητούνται επ ΄ουδενί. Εκείνο, όμως, που δεν έχει αναδειχθεί σχεδόν καθόλου είναι η ποιότητα της εργασίας αρκετών μηχανισμών και υπηρεσιών που δημοσίου που δραστηριοποιούνται σε κρίσιμα αντικείμενα για την ζωή των πολιτών. Ελεγκτικοί Μηχανισμοί και Υπηρεσίες όπως ο ΕΦΕΤ (στα είδη διατροφής) αλλά και Ανεξάρτητες Αρχές όπως η Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Στο τόπο μας έχουμε ένα φοβερό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Μπορούμε να έχουμε τοπικά προϊόντα υψηλών προδιαγραφών έτοιμα να πλασαριστούν στα καλύτερα ράφια της διεθνούς αγοράς αρκεί να εκπληρώνονται ορισμένες πολύ σημαντικές προϋποθέσεις. Μια εξ αυτών – η πιο σημαντική- είναι η ύπαρξη ενός πιστοποιητικού γνησιότητας ως προς την καταγωγή του προϊόντος αλλά και της εν συνεχείας διαδρομής του. 

Και το πιστοποιητικό γνησιότητας να ελέγχεται για την ακρίβεια του σε όλα τα επίπεδα του – για παράδειγμα, αν γνωρίζουμε ότι η παραγωγή ενός νησιού του αρχιπελάγους του Αιγαίου είναι 10 μονάδες και μία μόνο εταιρεία διαθέτει σε ένα μεγάλο σούπερ μάρκετ παραγωγή που ξεπερνά την παραγωγική δυνατότητα του νησιού συνεχίζοντας να υποστηρίζει ότι το προϊόν της προέρχεται αποκλειστικά από το συγκεκριμένο νησί να μπορεί να επέμβει και να αποκαταστήσει την τάξη η Επιτροπή Ανταγωνισμού. Κακά τα ψέματα, τοπικό προϊόν υψηλών ποιοτικών προδιαγραφών δεν φτιάχνεται με εισαγωγές από γειτονικές χώρες και άλλους πιο απίθανους προορισμούς.

Μόνον όταν αποκατασταθεί η τάξη στην αγορά και λειτουργήσει και ο ανταγωνισμός – στην βάση της αλήθειας και της αριστείας- τότε και μόνο τότε θα έχουμε κάμει ένα βηματάκι προόδου… Μόνον τότε θα είναι οι καταναλωτές ασφαλείς ότι αγοράζουν προϊόντα που λένε την αλήθεια στην ετικέτα τους και μπορούν να διεκδικήσουν μια υψηλότερη τιμή από την τρέχουσα της αγοράς. Και αυτό γιατί θα αξίζουν και με το παραπάνω λόγω των θρεπτικών τους συστατικών αυτή την τιμή.

Σε μια τέτοια περίπτωση κατοχυρώνεται διεθνώς και το ελληνικό ποιοτικό προϊόν με ισχυρή τοπική αναφορά και η ελληνική παραγωγή μπορεί να έχει μέλλον…

Κώστας Τσαούσης