Α. ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΙΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ
Η μελισσοκομία είναι ένας κλάδος των
γεωπονικών επιστημών πάντα με επίκαιρο ενδιαφέρον. Είναι ένας παραγωγικός
κλάδος που μπορεί κάποιος να ξεκινήσει με πολύ μικρό κεφάλαιο και δεν απαιτεί
γεωργική γη για να ασκήσει το επάγγελμα.
Σε επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η
μελισσοκομία διδάσκεται σε ΤΕΙ και Πανεπιστήμια.
Στις Γεωπονικές Σχολές του
Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης προσφέρονται μεταπτυχιακές σπουδές για την απόκτηση Μεταπτυχιακού
και Διδακτορικού διπλώματος.
Η εμπειρία συμπληρώνεται με ερευνητική και
διδακτική δραστηριότητα και με συνεχή επαφή με τις μέλισσες.
Σεμινάρια μελισσοκομίας προσφέρονται από
διάφορους φορείς όπως τα Πανεπιστήμια, ο ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, το ΙΓΕ και ιδιώτες.
Στη μελισσοκομία παρατηρείται το
παράδοξο να πραγματοποιούνται εκπαιδεύσεις από διάφορους φορείς, εταιρείες ή
ακόμη και ιδιώτες που έχουν μικρή ή καθόλου σχέση με τη μελισσοκομία. Συνήθως
οι εταιρείες είναι πιο προσεκτικές στην επιλογή των εκπαιδευτών. Πολλοί ιδιώτες
υλοποιούν εκπαιδεύσεις πολύ κακής ποιότητας οι οποίες μάλιστα έχουν και υψηλό
κόστος. Υπόσχονται στους νέους ότι θα γίνουν γρήγορα μελισσοκόμοι χωρίς να τους
λένε την αλήθεια και πουλάνε ελπίδες σε απελπισμένους ανθρώπους.
Πρέπει να γνωρίζουν ότι για να γίνει
σωστός μελισσοκόμος και να μπει στην παραγωγή θα πρέπει να περάσουν 4 με 5
χρόνια ξεκινώντας με 2-3 μελίσσια και δουλεύοντας δίπλα σε κάποιον έμπειρο
μελισσοκόμο. Οι περισσότεροι από αυτούς από τον πρώτο χρόνο απογοητεύονται και
εγκαταλείπουν γιατί δεν έχουν επαρκή εκπαίδευση (θεωρητική και πρακτική) ή
αντιμετώπισαν αντίξοες καιρικές συνθήκες.
Β. ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ
Για να γίνει κάποιος μελισσοκόμος θα
πρέπει να πληροί ορισμένες προϋποθέσεις. Πρέπει να διαπιστώσει ότι μπορεί να
αντιμετωπίσει τα βασικά προβλήματα, για να μην μπει σε περιπέτειες και να μην
ξοδεύεται άδικα.
1. Αν είναι αλλεργικός σταματά εδώ, δεν
ασχολείται με τη μελισσοκομία και ξεκινά τη διαδικασία της απευαισθητοποίησης
για να θεραπευτεί.
2. Μπορεί να μπει σε πρόγραμμα νέων
αγροτών και να ακολουθήσει το επάγγελμα του αγρότη και μία από τις ενασχολήσεις
να είναι η μελισσοκομία. Να γίνει ερασιτέχνης μελισσοκόμος και να παράγει το
δικό του μέλι ή να γίνει επαγγελματίας μελισσοκόμος και να έχει κύρια
απασχόληση τη μελισσοκομία.
3. Να διαβάζει μελισσοκομικά βιβλία και
μελισσοκομικά περιοδικά, να παρακολουθήσει ένα σωστό σεμινάριο για αρχάριους
και να έρθει σε επαφή με έμπειρο μελισσοκόμο που να τον εμπιστεύεται και να
θέλει να τον βοηθήσει.
4. Να ξεκινήσει με 2-3 ή το πολύ 4
μελίσσια για να μπορεί να τα διαχειριστεί.
5. Να παράγει εκτός από το μέλι και άλλα
προϊόντα, όπως γύρη, βασιλικό πολτό, πρόπολη.
6. Να εκδώσει μελισσοκομικό βιβλιάριο
και να εγγραφεί σε συνεταιρισμό ή σύλλογο.
Γ. Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω θα ξεκινήσει με
2-3 ή το πολύ 4 μελίσσια. Για τα 3 μελίσσια θα επενδύσει 350 με 450 ευρώ
(κυψέλη και σμήνη) και 75 περίπου ευρώ για τα πρώτα εργαλεία όπως μάσκα,
καπνιστήρι, ξέστρο, φόρμα και κάποιο τροφοδότη. Στον πρώτο χρόνο θα φανεί αν
θέλει να συνεχίσει. Αν έχει κάνει λάθος επιλογή τότε θα χάσει λίγα χρήματα. Αν
είναι ενθουσιασμένος τότε συνεχίζει να τα αυξάνει και αγοράζει περισσότερο
εξοπλισμό. Για να θεωρείται ότι πέτυχε θα πρέπει σε 3-4 χρόνια να έχει
δημιουργήσει μελισσοκομείο με 50 μελίσσια, να έχει επενδύσει περίπου 15.000
ευρώ και να έχει καθαρό εισόδημα περίπου 6.000 ευρώ. Αν δεν φθάσει σε αυτό το
επίπεδο καλύτερα να τα παρατήσει έγκαιρα.
ΓΡΑΦΕΙ Ο
Πασχάλης Χαριζάνης
Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου
Αθηνών
Δημοσίευση σχολίου