Στα πλαίσια του χαρμόσυνου μηνύματος της
Αναστάσεως του Κυρίου που ολοκληρώνετε την Πέμπτη 25-05-2023 με την Ανάληψη Του (τελευταία μέρα που λέμε το Χριστός Ανέστη
είναι την Τετάρτη 24-05-2023), κάνουμε αυτή την ανάρτηση να δούμε γιατί ο Χριστός
έφαγε ψητό ψάρι και μέλι.Ακολουθεί το κείμενο:
Ο αρχηγός της ζωής, που έλυσε τα δεσμά
του θανάτου με την Ανάσταση του,συναναστράφηκε με τους μαθητές του επί σαράντα ημέρες (40) και επιβεβαίωσε
σ’ αυτούς την Ανάστασή του με πολλές
αποδείξεις.
Δεν ανέβηκε στους ουρανούς την ίδια ημέρα που
αναστήθηκε, γιατί κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε αμφιβολίες και ερωτηματικά. Διαφορετικά, πολλοί από τους άπιστους θα
μπορούσαν να προβάλλουν το επιχείρημα ότι η Ανάσταση δεν ήταν παρά ένα ακόμη
από τα όνειρα ευσεβών πόθων που γρήγορα έρχονται και πιο γρήγορα παρέρχονται.
Για αυτό ακριβώς έμεινε ο Χριστός σαράντα ολόκληρες ημέρες στη γη, και
εμφανίστηκε επανειλημμένα στους μαθητές του, και τους έδειξε τις ουλές από τα
πληγές του, τους μίλησε για τις προφητείες που εκπλήρωσε με την ζωή και τα πάθη
του ως άνθρωπος, και μάλιστα συνέφαγε μαζί τους.
Στο Ευαγγέλιον της Εορτής ακούμε ότι
ζήτησε και έφαγε ο Χριστός «ιχθύος οπτού μέρος και από μελισσίου κηρίου», δηλ. ένα κομμάτι από ψητό ψάρι και από
κηρύθρα με μέλι (Λουκ. 24:42). Γιατί αναφέρεται η λεπτομέρεια αυτή;
Κατά την εκκλησιαστική παράδοση, η λεπτομέρεια αυτή είχε πολύ σπουδαία
αλληγορική σημασία.
Όσον αφορά στο ψάρι, γνωρίζουμε ότι αν και ζει μέσα στην
αλμυρή θάλασσα, το σώμα του δεν είναι αλμυρό, αλλά γλυκό. Κατά παρόμοιο τρόπο
και ο Χριστός, που έζησε μέσα στην ‘αλμυρή θάλασσα της αμαρτίας’ του κόσμου
τούτου, «αμαρτίαν ουκ εποίησε, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού», δηλ. δεν
έκανε καμιά αμαρτία, ούτε ξεστόμισε τίποτε το δόλιο (Ησ. 53:9). Επίσης, ο
Χριστός παρέμεινε πιο άφωνος και από το ψάρι όταν υπέστη το σωτήριο πάθος του
και δέχτηκε τα ανήκουστα εκείνα βασανιστήρια και ακατανόμαστους υβρισμούς.
Όσον αφορά στο μέλι και στο κερί,
γνωρίζουμε ότι το μέλι είναι γλυκό και το κερί φωτιστικό, γι’ αυτό και
θεωρούνται σαν σύμβολα της πνευματικής ηδονής και του φωτισμού που μεταδίδει
στους πιστούς ο Χριστός μετά την Ανάσταση του. Επίσης, συμβολίζουν, το μεν
πρώτο την θεραπεία της μεγάλης πίκρας της αμαρτίας την οποίαν συμβολίζει η χολή
που του δόθηκε στο πάθος του, το δε δεύτερο, την διάλυση του πηκτού σκοταδιού
της αμαρτίας την οποία συμβολίζει το σκοτάδι που έγινε κατά την σταύρωση του.
Δημοσίευση σχολίου