Σε ένα ιδεατό χωριό υπάρχουν αρκετοί μελισσοκόμοι. Η μελισσοκομική χλωρίδα που έχει αναπτυχθεί δεν είναι αρκετή για τις αποδόσεις που αναζητούν οι μελισσοκόμοι, ή, αν θέλετε, όταν τα μελίσσια χρειάζονται ανάπτυξη σε κενά ανθοφορίας ή πριν την κύρια ανθοφορία, στον δρόμο των λουλουδιών, με γυρεοδοτικά και γεμάτα νέκταρ φυτά, είναι μονόδρομος η εγκατάσταση ολόκληρων μελισσοκομίων σε περιοχές με τέτοια φυτά.
Στο ιδεατό λοιπόν χωριό οι περισσότεροι έχουν επιλέξει την νομαδική μελισσοκομία , αλλά αν τους ρωτήσεις οι περισσότεροι θα ήθελαν να είχαν σταθερή μελισσοκομία. Έτσι θα γλίτωναν από τις μεταφορές και τις δαπάνες,από την σύμπτυξη του χώρου στις κύριες ανθοφορίες από μελίσσια, τις προστριβές με συναδέλφους και πολλά άλλα. Αν ο καθένας είχε το χωράφι του γεμάτο με μελισσοκομικά φυτά τότε όλα θα γίνονταν καλύτερα. Αλλά πάλι σκέφτονται οι μελισσοκόμοι αυτού του χωριού, οποιαδήποτε δαπάνη για ανάπτυξη τέτοιων φυτών θα εξυπηρετούσε και άλλους “γείτονες” συναδέλφους που χωρίς να δαπανήσουν ούτε ένα ευρώ θα είχαν στα πόδια τους γύρη και νέκταρ για τα μελίσσια τους. Η μέλισσα είναι άγριο ζώο, καταλήγουν , και δεν μπορείς να προκαθορίσεις που να πάει και που όχι.
Στο χωριό λοιπόν αυτό, το οποίο όπως είπαμε είναι ιδεατό, όλοι οι μελισσοκόμοι σπέρνουν τα χωράφια τους με μελισσοκομικά φυτά για τις μέλισσες όλου του χωριού. Τα μελίσσια μαζέυουν γύρη και αναπτύσσονται ραγδαία , ενώ δεν θα έλειπε ένα πολύ ευωδιαστό ανθόμελο από τα βάζα τους, αργά την άνοιξη πριν τις άλλες κύριες νομαδικές ανθοφορίες. Η εντατική διεγερτική τροφοδοσία θα είναι άγνωστη λέξη γι ‘ αυτούς καθώς την δουλειά αυτή θα κάνουν τα μελισσοκομικά φυτά από μόνα τους, έρχεται η φύση δηλαδή με την παρέμβαση του ανθρώπου να δώσει την λύση στην ακριβή και ασύμφορη διεγερτική τροφοδοσία, χωρίς προσμίξεις, άσκοπες τροφοδοσίες και εν’ τέλει τροφοδοσίες που δεν είναι φυσικό επακόλουθο για τα μελίσσια. Ας πάρουμε όλα τα παραπάνω λοιπόν και ας τα περιορίσουμε σε τέσσερις λέξεις: συνεργατική ενίσχυση μελισσοκομικής χλωρίδας.
Όλα τα άλλα λοιπόν είναι θέμα υπολογισμών και με λίγο την βοήθεια του καιρού, όλα θέμα αριθμών:
Η φακελωτή , για παράδειγμα, έχει κόστος περίπου 12 ευρώ / κιλό.
- Η σπορά μπορεί να γίνει δύο φορές το χρόνο, αναλόγως αν θέλουμε η απόδοση της ανθοφορίας της να γίνει άνοιξη ή φθινόπωρο.
- Απαιτείται ένα κιλό ανά στρέμμα με ανάμειξη 1:4 με άμμο κατά τη διάρκεια της σποράς.
- Χρειάζεται δύο ποτίσματα, φυσικά ή τεχνητά. Ας κάνει δηλαδή δύο βροχές την άνοιξη και δεν χρειάζεται περαιτέρω εγκατάσταση υδροδοτικής φύσεως. Πάντα σε ευήλιο χωράφι.
- Αποδίδει 15 κιλά ευωδιαστό ανθόμελο Α’ ποιότητας ανά στρέμμα.
- Μετά το πέρας της ανθοφορίας της, έχουμε μια άριστης ποιότητα ζωοτροφή.
Από κει και πέρα κάντε τους υπολογισμούς σας. Οι μελισσοκόμοι του ιδεατού χωριού κάθονται και μετρούν τα μελίσσια τους και την απόσταση που έχουν μεταξύ τους και τα βάζουν κάτω και υπολογίζουν. Η περιοχή που βρίσκει εφαρμογή η συνεργατική ενίσχυση μελισσοκομικής χλωρίδας χαρακτηρίζεται ως γόνιμη, και αναλόγως το πλήθος των μελισσοκόμων που συμμετέχουν στο ανωτέρω σχέδιο , λαμβάνει έκταση ανάλογης των μελισσοσμηνών που είναι εγκατεστημένα στην περιοχή. Η φύση συμμετέχει με την άγρια μελισσοκομική χλωρίδα που προϋπήρχε. Και όλα βαίνουν καλώς. Βέβαια για να συμβεί αυτό πρέπει το χωριό να είναι ιδεατό , απαλλαγμένο από κάθε σκοτεινό σημείο που μαστίζει τον κλάδο (πχ κλοπές μελισσοσμηνών) και κάθε πικρόχολης αντιμετώπισης σε συναδελφικό επίπεδο. Γι’ αυτό η πρόταση αυτή βρίσκει εφαρμογή μόνο σε ιδεατά μέρη. Συνεταιρισμοί, σύλλογοι κλπ μπορούν να αναλάβουν τέτοιες δράσεις, όσο απαισιόδοξος και αν αισθάνομαι για την περιοχή όπου βρίσκομαι.
Πηγή
Δημοσίευση σχολίου