Το σύνολο μαγειρικών σκευών από το
Ακρωτήρι Θήρας αποτελείται από αρκετές διαδοχικές φάσεις, απ’ όλην την Εποχή
του Χαλκού.
Η έρευνα παρουσιάζει μια διεπιστημονική
προσέγγιση για την μελέτη των σχέσεων μεταξύ μορφολογίας, τεχνολογίας και
χρήσης στις μέσες και πρώιμες κυκλαδίτικες περιόδους στο Ακρωτήρι.
Με βάση τις μεταβολές και τις παραλλαγές
που παρατηρήθηκαν στην μορφολογία των μαγειρικών δοχείων, αναλύθηκε το κεραμικό
υλικό, χρησιμοποιώντας ποικίλες αναλυτικές προσεγγίσεις (ορυκτολογικές και
μικροδομικές).
Αυτές παρείχαν στοιχεία για την
τεχνολογική διαφοροποίηση, που σχετίζεται με την τεχνολογία κατασκευής, ιδίως
την χρήση πρώτων υλών και για την θερμοκρασία καύσης, την απόδοση και την χρήση
της αγγειοπλαστικής.
Αναγνωρίσθηκε επίσης κερί / κηρήθρα από
μέλισσες.
Τέλος, δοχεία μαγειρικής με τρίποδα
πυροδοτήθηκαν σε υψηλές θερμοκρασίες κατά την διάρκεια της κατασκευής τους, προκαλώντας
αυξημένη θερμική αγωγιμότητα.
από Ακρωτήρι και Νάξο.
Του Γιώργου Λεκάκη
ABSTRACT
The Akrotiri cooking vessel assemblage is well represented in several
successive phases throughout the Bronze Age. We present an interdisciplinary
approach to study the relationships between morphology, technology and use for
the Middle and early Late Cycladic periods at Akrotiri. Based on the changes
and variations observed in cooking pot morphology, the ceramic material has
been analysed using a variety of analytical approaches (mineralogical and
microstructural). These analyses provided evidence for technological variation
related to manufacturing technology, in particular the use of raw material and
firing temperatures, some of which may be linked to the performance and use of
the pottery. Molecular analyses in cooking vessels from Akrotiri were also
undertaken as another means to determine the relationship between form,
production technology and use. Although the small number of samples in the
pilot study did not allow the identification of statistically significant
patterns, the obtained results shed light on several issues. The poor
preservation of residues as well as the identification of beeswax in samples of
some vessel types raises the question to which extent those types may have been
used for cooking activities. On the other hand, tripod cooking vessels that
preserved good residues were apparently fired to high temperatures during
manufacture, inducing an increased thermal conductivity which may have allowed
a good control over heat development during cooking.
Δημοσίευση σχολίου