Translate - ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ

SLIDESHOW / ZAKYNTHOS

Αστική μελισσοκομία στο Παρίσι



Στο Παρίσι παρατηρείται αξιοσημείωτη άνοδος στη μελισσοκομία πόλης με περισσότερα από 1.000 μελίσσια στην κορυφή κτιρίων που αποτελούν σημεία αναφοράς όπως και σε δημόσιους κήπους της πόλης.

Εάν μια μέλισσα είχε αναλάβει να μας ξεναγήσει στο Παρίσι, ίσως να ξεκινούσε από την οροφή της επιτηδευμένης Όπερα Garnier, που αποτελεί εστία για μελίσσια εδώ και τρεις δεκαετίες.

Εάν πετούσε νότια, μπορεί να έκανε μια στάση στα μελίσσια που έχουν θέα στην Place de la Concorde πριν ακολουθήσει τον Σηκουάνα μέχρι το καμπαναριό της Notre-Dame, όπου τα μελίσσια ακμάζουν, σε αντίθεση με τις ταλαιπωρημένες τερατόμορφες υδρορροές (gargoyles). Στη συνέχεια ενδεχομένως να κατέληγε στους γεμάτους λουλούδια και θάμνους Κήπους του Λουξεμβούργου, που αποτελούν παράδεισο για τα μελίσσια για περισσότερα από 150 χρόνια. Ίσως ακόμη να πήγαινε σε πυροσβεστικούς σταθμούς όπου οι πυροσβέστες της πόλης φροντίζουν μελίσσια.

Την περασμένη δεκαετία το Παρίσι, όπως το Λονδίνο και η Νέα Υόρκη, είδε μια σημαντική αύξηση στην αστική μελισσοκομία.

Οι εγγραφές στα μαθήματα μελισσοκομίας που δίνονται στους Κήπους του Λουξεμβούργου είναι πάντα περισσότερες από τις προσφερόμενες θέσεις. Γύρω στους 200 αποφοιτούν κάθε χρόνο, μεταφέρει η Marie Laure Legroux του Κεντρικού Συλλόγου Μελισσοκομίας (Central Society for Apiculture) που διδάσκει στους Κήπους.



Κηπουροί του Παρισιού ζητούν μελίσσια από το γραφείο της δημάρχου που τα επιμερίζει σε πάρκα και άλλους χώρους. Ο αριθμός των ομάδων που αποκτά μελίσσια διευρύνεται σταδιακά αφού η πόλη θέλει να διασφαλίσει ότι οι μέλισσες δεν υπερβαίνουν τη γύρη και το νέκταρ που είναι διαθέσιμα στα δέντρα και τα λουλούδια των δημόσιων πάρκων, κήπων και νεκροταφείων.

«Η μέλισσα είναι το πιο απαραίτητο έντομο για τη ζωή στον πλανήτη» σημειώνει η Penelope Komites, υπεύθυνη στον δήμο του Παρισιού για θέματα χώρων πρασίνου, βιοποικιλότητας, αστικής γεωργίας και νεκροταφείων, που τα προτιμούν οι μέλισσες για τη γύρη. «Ενδεχομένως ένας λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι στρέφονται σήμερα στη μελισσοκομία είναι επειδή αποτελεί έναν τρόπο συμμετοχής στην προστασία του περιβάλλοντος» εκτίμησε η ίδια.

Κάποιοι άλλοι άνθρωποι γοητεύονται μόνο και μόνο κοιτάζοντας τις μέλισσες.

Στον Audric de Campeau αρέσει να επιδεικνύει το ότι δεν αποτελεί κίνδυνο το να δουλεύει κανείς με μέλισσες αποφεύγοντας την άσπρη προστατευτική φόρμα και τη μάσκα για το πρόσωπο που φορούν συνήθως οι περισσότεροι από τους μελισσοκόμους. Μερικές φορές παίρνει μαζί του την εξάχρονη κόρη του όταν φροντίζει τα μελίσσια στην αυλή ή στην κορυφή εμβληματικών κτιρίων όπως η σχολή εκπαίδευσης Ecole Militaire και η σχολή μαγειρικής Le Cordon Bleu μεταξύ άλλων.

Τα οφέλη που προσφέρουν οι μέλισσες στο περιβάλλον είναι καταγεγραμμένα: 
Γονιμοποιούν περίπου το ένα τρίτο της παγκόσμιας σοδειάς. Παρόλα αυτά, τις τελευταίες δεκαετίες έχουν αρχίσει να μειώνονται εξαιτίας της χρήσης φυτοφαρμάκων, θηρευτών όπως οι ασιατικές σφήκες (Αsian hornet) και της εμπορευματοποιημένης γεωργίας που οδηγεί στο να ξεριζώνονται βότανα ενώ ανθίζουν και να αφαιρούνται θάμνοι για να δοθεί χώρος σε μεγάλες καλλιέργειες δημητριακών όπως το στάρι και το καλαμπόκι που παρουσιάζουν μικρό ενδιαφέρον για τις μέλισσες.

Η μείωση του πληθυσμού των μελισσών σε ορισμένες περιοχές προμηνύει κρίση και για τους ανθρώπους. Οι μέλισσες είναι τόσο σπάνιες σε κάποιες περιοχές της Κίνας που οι παραγωγοί μήλου και αχλαδιού κάνουν τώρα τη δουλειά της μέλισσας, συλλέγοντας γύρη με το χέρι και μεταφέροντάς τη από δέντρο σε δέντρο. Αντιθέτως, σε ευρωπαϊκές πόλεις οι μέλισσες τα πάνε σχετικά καλά. Αυτά είναι καλά νέα για όσους αγαπούν το μέλι στο Παρίσι αφού αυτό που παράγεται στην πόλη έχει μια σειρά από πλεονεκτήματα, κυρίως το ότι – σύμφωνα με βιολόγους και βιοεπιστήμονες – έχει μικρότερες πιθανότητες να είναι αλλοιωμένο από τα φυτοφάρμακα.

Το Παρίσι έχει σχεδόν διασφαλίσει τη σχετική καθαρότητα στο μέλι περιορίζοντας τη χρήση φυτοφαρμάκων στα πάρκα και τους κήπους της πόλης και απαγορεύοντάς τη στις αυλές ή βεράντες σπιτιών και στις ταράτσες.

Πριν τρία χρόνια η πόλη του Παρισιού πρόσθεσε τα κοιμητήρια στα λίστα με τους χώρους όπου δεν επιτρέπονται τα ζιζανιοκτόνα, μετέφερε η Penelope Komites εκ μέρους του δήμου του Παρισιού.

Στη γαλλική πρωτεύουσα οι άνθρωποι που φροντίζουν μελίσσια ποικίλλουν, από επιχειρηματίες που στοχεύουν στο κέρδος μέχρι φοιτητές. Κάποιοι ιδιοκτήτες έχουν ξεκινήσει εγχειρήματα ενοικίασης μελισσιών ενώ άλλοι τα λειτουργούν μόνοι. Ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις εκμισθώνουν τα μελίσσια και πληρώνουν άλλους για να τα περιποιούνται και να συλλέγουν το μέλι.

Πολλοί ασχολούνται με τη μελισσοκομία ως χόμπι όπως ο Armand Malvezin, που ήταν ένας από τους πρώτους στο Παρίσι που διατηρούσαν μελίσσια πριν από 33 χρόνια. Ο ίδιος έχει περισσότερα από έξι μελίσσια στο μπαλκόνι του και τα τσεκάρει δύο φορές τη μέρα, όλο τον χρόνο για να βεβαιωθεί ότι είναι ασφαλή από θηρευτές και όχι πυκνοκατοικημένα. «Είναι σα να έχω σκύλο.» Οι μέλισσες έχουν φτάσει σε σημείο να αναγνωρίζουν τη μυρωδιά του, λέει στη δημοσιογράφο των ΝΥΤ, και δεν του έκαναν επίθεση μέχρι που ξεκίνησε να φορά ακουστικά βαρηκοΐας. «Ανακάλυψα ότι δεν μπορούσαν να αντέξουν τα ραδιοκύματα που προέρχονται από τη συσκευή.» Καθώς αφαιρεί τα ακουστικά προσεκτικά από το κάθε αυτί συμπληρώνει: «Τώρα έχω μόνο οπτική επαφή μαζί τους. Και μόνο η παρουσία των μελισσιών στο (αστικό) περιβάλλον υποδηλώνει τη δυνατότητα ενός διαφορετικού τρόπου ζωής».

Λίγα μόνο μελίσσια μπορούν να παράξουν αρκετό μέλι για τις ανάγκες μιας κουζίνας εστιατορίου. Κατά μέσο όρο, ένα μελίσσι δίνει 55 λίβρες μέλι τον χρόνο [μία λίβρα ισοδυναμεί με περίπου 450 γραμμάρια] αλλά αυτή ποσότητα ενδέχεται να αυξομειωθεί ανάλογα με διάφορους παράγοντες.

Το εστιατόριο La Tour D’ Argent με τα δύο Michelin διατηρεί μελίσσια στην ταράτσα για το μέλι που χρησιμοποιεί σε κάποια από τα φθινοπωρινά του πιάτα με πάπια και τα επιδόρπια. Το ίδιο κάνει και το ξενοδοχείο Mandarin Oriental. H Opera Garnier πουλάει μέλι από τα μελίσσια της στο κατάστημά της με είδη δώρων ενώ το μέλι της Notre-Dame διοχετεύεται σε άπορους.

Το μέλι από τα μελίσσια του Παρισιού αντιπροσωπεύει μόνο ένα μικρό μέρος της παραγωγής συγκριτικά με άλλες περιοχές της Γαλλίας όπου ένας αριθμός μελισσοκόμων διατηρεί πλήθος ή και εκατοντάδες μελίσσια για παραγωγή μελιού σε βιομηχανική κλίμακα.

Το περισσότερο μέλι παράγεται στα νότια της Γαλλίας, γεγονός που δεν αποτελεί έκπληξη αφού εκεί ευδοκιμούν πολλά από τα μικρόκαρπα φρούτα (soft fruit) της Γαλλίας και τα ανθισμένα δέντρα που αποτελούν πλούσια πηγή νέκταρ για τις μέλισσες.
Πηγή: Alissa Rubin – nytimes.com / φωτογραφίες: Dmitry Kostyukov για τους NYT




Δημοσίευση σχολίου

Copyright © XΡΥΣΟ ΜΕΛΙ ΖΑΚΥΝΘΟΥ. Designed by John Tsipas