ΜΕΘΟΔΟΣ HOUSEL.....

Εικόνα 3

ΕΡΩΤΗΣΗ:

Πρόσφατα συνάντησα ένα φίλο μελισσοκόμο, ο οποίος μου ανέφερε ότι έλυσε το πρόβλημα επιθετικότητας και μείωσε το γόνεμα της Κεκρόπιας μέλισσας με την μέθοδο Ηousel. Κάνοντας μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο, βρήκα αρκετές αναφορές, ελεγχόμενης όμως αξιοπιστίας, οι οποίες υποστηρίζουν ότι τοποθετώντας τα πλαίσια με τρόπο ώστε το ανάποδο Υ του πάτου του κελιού να είναι προς το μέσο της γονοφωλιάς, το μελίσσι γίνεται πιο ήρεμο, μειώνει δραματικά τα βασιλοκελιά και αναπτύσσει πιο ομοιόμορφα και γρήγορα τον γόνο. Θα ήθελα τη γνώμη σας, καθώς και εάν έχετε ή σκοπεύετε να πειραματιστείτε με το θέμα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Το Υ που αναφέρεστε είναι ο πυθμένας που σχηματίζεται από τρία κτισμένα κελιά της πίσω πλευράς της κηρήθρας. Ως γνωστό οι μέλισσες κτίζουν εξαγωνικά κελιά και από τις δυο πλευρές της κηρήθρας. Στο κάθε κελί ο πυθμένας αποτελείται από τη βάση του και τις βάσεις των δύο κελιών της άλλης πλευρά της κηρήθρας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο πυθμένας του κάθε κελιού να σχηματίζει ένα Υ όρθιο ή αναστραμμένο ανάλογα από ποια πλευρά κοιτάζει κανείς την κηρήθρα (εικ. 3).

Εικόνα 3 α

Εικόνα 3 β

Η παρατήρηση του Housel είναι άνευ σημασίας, δεν στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα και τα επιχειρήματά του δεν ευσταθούν στη βιολογία της μέλισσας. Η επιθετικότητα σχετίζεται με τους εχθρούς που αντιμετωπίζει το μελίσσι και η σμηνουργία είναι ο φυσικός τρόπος πολλαπλασιασμού των μελισσών. Και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά είναι αποτέλεσμα φυσικής επιλογής που βοηθούν τις μέλισσες να επιβιώσουν. Η τυχαία σύμπτωση δύο πλευρών με πυθμένες να σχηματίζουν ανάποδο Υ σε δύο κηρήθρες γόνου δεν μπορεί να αλλοιώσει το ένστικτο και τη συμπεριφορά των μελισσών. Θα πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη μας ότι ο πυθμένας των κηρηθρών μπορεί να είναι ορατός σε φρεσκοκτισμένες κηρήθρες αλλά σε κηρήθρες με γόνο, γύρη και μέλι είναι αδύνατο να εντοπιστεί το Υ και ότι η σύμπτωση μπορεί να γίνει μόνο σε δύο κηρήθρες. Δεν σκοπεύουμε να πειραματιστούμε με το θέμα αυτό γιατί δεν παρουσιάσει ερευνητικό ή πρακτικό ενδιαφέρον. Σε κυψελίδια που χρησιμοποιούμε τα πλαίσια είναι σπαστά με μεντεσέδες και αναδιπλώνονται έτσι ώστε τα Υ πάντοτε να συμπίπτουν (εικ. 4). Στις παραφυάδε αυτές δεν είδαμε κάποια ξεχωριστή συμπεριφορά συγκριτικά με άλλα.